Είναι διάσημοι, ταλαντούχοι και εκατομμυριούχοι. Ταυτόχρονα όμως βρίσκονται στο ταμείο ανεργίας. Πρόκειται για τη νέα γενιά άνεργων ποδοσφαιριστών που έπεσαν θύματα της οικονομικής κρίσης και της αλλαγής πολιτικής των ομάδων και της UEFA.

Ποιος να το φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια πως γερμανοί ποδοσφαιριστές με πολλές παρουσίες στην εθνική τους ομάδα, όπως οι Χίνκελ, Οντόνκορ, Ασαμόα και Χίλντερμπραντ, θα έμεναν άνεργοι και θα έψαχναν απεγνωσμένα για στέγη;

Η ανεργία στο ποδόσφαιρο δεν είναι κάτι νέο. Το πρόβλημα επιδεινώθηκε μετά το 1995 και την απόφαση «Μπόσμαν» που επέτρεψε στους συλλόγους να έχουν πλήθος φθηνών εργατικών χεριών. Μέχρι πρόσφατα, ωστόσο, άγγιζε μόνο τους ποδοσφαιριστές χωρίς καριέρα σε μεγάλους συλλόγους.
Η οικονομική κρίση και η αλλαγή του μοντέλου στο οποίο στηρίζονται πλέον οι σύλλογοι μετέτρεψαν εν μια νυκτί λαμπερά αστέρια σε διάττοντες.
Σημαντικότερο πρόβλημα θεωρούνται τα «βαριά» συμβόλαια τα οποία οι ομάδες ξεφορτώνονται άρον άρον επενδύοντας παράλληλα σε νεαρούς ποδοσφαιριστές που έχουν χαμηλές οικονομικές απαιτήσεις και μπορούν να αποφέρουν χρήματα από μια μεταγραφή. Ταυτόχρονα μειώνεται ο αριθμός παικτών στα ρόστερ των συλλόγων από 30 και 35 που ήταν μέχρι σήμερα σε 20, ενώ οι νέοι κανονισμοί της UEFA για το οικονομικό ευ αγωνίζεσθαι αναγκάζουν τους συλλόγους να περιορίσουν τα έξοδά τους.
Στη Γαλλία, την Ιταλία και την Αγγλία πέρυσι σημειώθηκε ρεκόρ άνεργων ποδοσφαιριστών, αν και τα νούμερα που είναι γνωστά θεωρούνται πάντοτε μικρότερα από τα πραγματικά.
Η πόρτα της ανεργίας μπορεί να χτυπήσει έναν παίκτη, επίσης, ύστερα από σοβαρό τραυματισμό, όταν η ομάδα του κηρύξει πτώχευση ή βρεθεί αναμεμειγμένη σε σκάνδαλα με στημένους αγώνες, όπως συμβαίνει πολύ συχνά το τελευταίο διάστημα και στην Ελλάδα.

ΣΕ ΦΟΡΜΑ

Οι ποδοσφαιριστές που αναζητούν ένα συμβόλαιο στην Ευρώπη υπολογίζονται αυτή τη στιγμή σε εκατοντάδες, ανάμεσά τους μεγάλα ονόματα.
Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ανέργους, οι ποδοσφαιριστές καλούνται να λύσουν ένα σοβαρό πρόβλημα: πώς θα παραμείνουν σε καλή φυσική κατάσταση την περίοδο της αποχής τους από την αγωνιστική δράση, αφού το στοιχείο αυτό θεωρείται το Α και το Ω για έναν σύλλογο πριν υπογράψει μαζί τους νέο συμβόλαιο.
Από το 2003 η Ενωση των Ποδοσφαιριστών με Συμβόλαιο στη Γερμανία διοργανώνει καμπ για τους άνεργους παίκτες. Από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο οι παίκτες που δεν έχουν ομάδα συγκεντρώνονται στο αθλητικό σχολείο Βερντάου του Ντούισμπουργκ, γνωστό ως VDV.
Προπονούνται δύο φορές την ημέρα τέσσερις ημέρες την εβδομάδα και ενδιάμεσα δίνουν φιλικούς αγώνες με τοπικές ομάδες για να μπορούν οι σκάουτερ να εντοπίζουν παίκτες που χρειάζονται στις ομάδες τους.

Ο επικεφαλής των προπονητών στο VDV είναι ο Κρίστιαν Βεκ, ο οποίος εκπλήσσεται συνεχώς από το υψηλό επίπεδο των ανέργων που βρίσκονται στο καμπ και δεν μπορούν να βρουν ποδοσφαιρική στέγη. «Περισσότεροι από 200 παίκτες είναι άνεργοι στη Γερμανία αυτή τη στιγμή», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο Βεκ. «Οι περισσότεροι σύλλογοι θέλουν νεαρούς παίκτες και οι ποδοσφαιριστές που είναι 27, 28 ετών θεωρούνται μεγάλοι για τους συλλόγους. Εδώ στο VDV έρχονται κάθε εβδομάδα 26 παίκτες για να προπονηθούν. Αν ήμουν προπονητής σε μεγάλη ομάδα, σίγουρα θα έπαιρνα μαζί μου έναν-δυο απ' αυτούς».

Ο Βεκ είναι σχεδόν βέβαιος πως οι ποδοσφαιριστές με καλή παρουσία στο VDV καταφέρνουν να βρίσκουν ομάδα, ενώ το ίδιο πιστεύουν και οι ίδιοι οι αθλητές. Αλλωστε τα στοιχεία αποδεικνύουν πως το 85% των παικτών που προπονήθηκαν στο Βερντάου βρίσκει ομάδα, έστω κι αν είναι μικρότερης κατηγορίας απ' αυτήν στην οποία αγωνιζόταν μέχρι πρόσφατα.

Εντύπωση προκαλεί στους επικεφαλής του VDV η έλλειψη ανταγωνισμού ανάμεσα στους παίκτες, σαν να μοιράζονται μεταξύ τους το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν.
Επίσης πολλοί είναι αυτοί που ενώ αγωνίζονται σε μεγάλες ομάδες συμμετέχουν στο πρότζεκτ του VDV καθώς ξέρουν πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθούν στη θέση των άνεργων συναδέλφων τους.

Πηγή: www.tanea.gr