Τι άλλο θέλουμε πλέον; Μέχρι και κυβέρνηση έχουμε. Έστω κι αν το όνομα του νέου πρωθυπουργού με υποχρέωσε πρωί πρωί να υποστώ το παραλήρημα του φίλου μου του Φώτη, γνωστού στους πολυπληθείς φίλους της στήλης (ναι, φίλε Μπάμπη, για σένα μιλάω) από τη συμμετοχή του στις περισσότερες ρετρό ιστορίες της Τρίτης.

Για όσους δεν διαβάζουν τις Τρίτες, αρκεί να υπενθυμίσω πως ο Φώτης...
α) Παλιότερα είχε αποπειραθεί -ο αθεόφοβος- να αγοράσει τον ...ΠΑΟΚ, με κεφάλαιο ένα ρημάδι Φίατ Τίπο και καταθέσεις με πολλά μηδενικά, αλλά χωρίς άλλα νούμερα μπροστά τους.
Για όσους δεν διαβάζουν τις Τρίτες, αρκεί να υπενθυμίσω πως ο Φώτης...
α) Παλιότερα είχε αποπειραθεί -ο αθεόφοβος- να αγοράσει τον ...ΠΑΟΚ, με κεφάλαιο ένα ρημάδι Φίατ Τίπο και καταθέσεις με πολλά μηδενικά, αλλά χωρίς άλλα νούμερα μπροστά τους.
β) Πριν λίγους μήνες με είχε ενημερώσει πως σκόπευε να αγοράσει -πουλώντας τη βίλα της 84ης αρρεβωνιάρας- μια Παέ Άλφα Εθνικής, μέσω του ρητορικού ερωτήματος «τι δηλαδή; Ο Μπέος είναι πιο έξυπνος από μένα;»

Εκ του αποτελέσματος και με δεδομένο πως ο Φώτης -για την ώρα- δεν βλέπει το Μπούρτζι ριγέ μέσα από τα κάγκελα, είναι μάλλον πιο έξυπνος από το αντίπαλον ...Μπέος. Ωστόσο δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι κάποια στιγμή οι δυο τους δεν θα παίζουν μαζί τάβλι και θα έχουν τόσο χρόνο στη διάθεσή τους, ώστε ο ένας να πιάνει τη μαμά του άλλου στο πλακωτό και να συνεχίζουν να παίζουν τα υπόλοιπα πούλια. Για εκείνο που είμαι βέβαιος σε αυτήν την περίπτωση, είναι πως αν πιαστεί η μαμά του Φώτη στο πλακωτό, έχει τρόπο να κερδίσει: θα πριονίσει τα ...παραπέτια από το τάβλι για να βρει δίοδο διαφυγής!

Ο Φώτης, λοιπόν, με πήρε το πρωί τηλέφωνο για να με ρωτήσει-ζαλίσει σχετικά με τον νέο πρωθυπουργό. «Ρε συ Μίλτο, αυτός δεν έπαιζε στον ΠΑΟΚ τότε που πήγα να τον αγοράσω;»!

Έπαιζε;

Αν έπαιζε, όχι μόνο γέρασε πριν την ώρα του, αλλά έβγαλε και μαλλιά. «Αν αναφέρεσαι στον αριστερό μπακ που νομίζω...», πρόλαβα να αρθρώσω, πριν ο Φώτης με διακόψει και αρχίσει την ...πολιτική συζήτηση: «Αριστερός; Και συμφώνησαν, ρε, οι δεξιοί να κάνουν αριστερό πρωθυπουργό;». Επειδή η μ@λ@κία έχει και τα όριά της, αποφάσισα να το λήξω, λέγοντας πως «στα τελειώματα ο Λουκάς έγινε δεκάρι στην Καλλιθέα, δηλαδή ...κεντρώος». Μετά του εξήγησα πως ο Λουκάς Καραδήμος με τον Λουκά Παπαδήμο έχουν τόση σχέση, όση ο Φώτης με την πολιτική και το ποδόσφαιρο και αντιστρόφως ανάλογη με τη σχέση λατρείας που έχει ο Φώτης με το στρίβειν δια του αρραβώνος.

Τέλος πάντων, «άλλο ο Καραδήμος, άλλο ο Παπαδήμος», του είπα και τότε μου απεύθυνε το ρητορικό ερώτημα που βασανίζει όλους τους Έλληνες: «Δηλαδή, θα αλλάξουν τα πράγματα; Θα σωθούμε;».

Δεν απάντησα επί της ουσίας. Κανείς μας δεν μπορεί. Όλοι το ευχόμαστε, αλλά πόσοι το πιστεύουν ότι μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα;

«Εσύ, Φωτάκη, θα σωθείς. Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω. Αλλά εσύ, αφού έχεις σωθεί μέχρι τώρα και δεν σε έχει φυτέψει ο πατέρας καμιάς παρατημένης αρρεβωνιάρας ή κανένας φουκαράς που κλαίει τα λεφτά του, θα σωθείς, στο λέω και στο υπογράφω. Μετά την πυρηνική καταστροφή, θα επιζήσετε εσύ, οι κατσαρίδες και ο Κιθ Ρίτσαρντς», του είπα.


«Μιλτάκο, να σου υπογράψω κι εγώ κάτι; Όλοι θα ζήσουμε, ρε. Αυτόν τον Ρίτσαρντ δεν τον ξέρω, αλλά όλοι θα ζήσουμε, κι αυτό με τα πολλά κι εμείς με τα λίγα που έλεγε κι ο ...Νταλάρας», απάντησε ο Φώτης, που εκτός από τον «Ρίτσαρντ», προφανώς δεν ήξερε ούτε τον Γιώργο Κοινούση. Ο τελευταίος, πάντως, καλά τα έλεγε...


«Και μη με ξαναπείς εμένα κατσαρίδα...», είπε πριν του το κλείσω.

«Δεν πας καλά», απάντησα και του το έκλεισα, δανειζόμενος την κλασική ατάκα ενός άλλου μέλους της παλιοπαρέας, του περίφημου Δεμπασκαλά!

Μέχρι να πάμε καλά ή, έστω, καλύτερα και να σωθούμε ως χώρα, είτε από τον Παπαδήμο είτε από τον Καραδήμο, εγώ, ο Μίλτος, νά ΄μαι καλά...

πηγή:

gazzetta.gr