«Είμαστε Απόλλων, είμαστε το Φως στο σκοτάδι!!»

Το ημερολόγιο έδειξε πρώτη του Νοέμβρη και σε αυτή τη χώρα, που βυθίζεται κάθε μέρα και περισσότερο, μια κακογραμμένη «θεατρική παράσταση» έριξε επιτέλους… αυλαία. Η πολυθρύλητη «κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου» ολοκληρώθηκε! Επιμύθιο: Για όλα έφταιγε η Ηλιούπολη. Αυτή η «ρουφιάνα» τα έστηνε όλα μόνη της! Τελικά σε αυτή τη χώρα η πραγματικότητα ξεπερνά και τη πιο μεγάλη φαντασία…

Στους μήνες που πέρασαν, εμείς οι Απολλωνιστές, ζήσαμε –χωρίς να έχουμε καμιά ευθύνη- ένα πρωτοφανές «θέατρο του παραλόγου», τέτοιο που ούτε ο Μπέκετ μαζί με τον Ιονέσκο δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν.

Η ομάδα μας βρέθηκε συγκυριακά να ενδιαφέρεται για την εξέλιξη των υποθέσεων. Συνεπώς, θέλοντας και μη, μπήκαμε και εμείς στο «τρυπάκι» να παρακολουθούμε τις παραστάσεις στα θέατρα σκιών της Θεμιστοκλέους και του πάρκου στο Γουδί. Γνωρίζαμε εξ αρχής πολύ καλά ότι στην Ελλάδα –ακόμη και τώρα που καταρρέουν τα πάντα- όταν ακούς τη λέξη «κάθαρση» θα πρέπει να γελάς, ωστόσο σε κάποιες στιγμές είπαμε: Ρε μπας; Πολύ γρήγορα καταλάβαμε ότι «όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν».

Εμείς οι Απολλωνιστές έχουμε μάθει, στα 120 χρόνια της ιστορία μας, να πορευόμαστε με περηφάνια και με το κεφάλι ψηλά. Δεν βασιστήκαμε ποτέ σε αποφάσεις άλλων. Ματώσαμε. Υποφέραμε. Υποβιβαστήκαμε Βρεθήκαμε ένα βήμα πριν από τον ολοκληρωτικό αφανισμό. ‘

Όμως δεν λιγοψυχήσαμε και δεν κάναμε σε κανένα «λαμόγιο» το χατίρι. Αναγεννηθήκαμε από τις στάχτες μας και είμαστε πάλι εδώ. Εδώ, λοιπόν, είμαστε για να χαλάμε τη σούπα. Και τη σούπα φέτος στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής θα τη χαλάσουμε με την ομαδάρα μας, με τον προπονητή μας, με τον «εξωγήινο» πρόεδρο μας, που «χαλάει την πιάτσα» των παρασιτικών και με όλους εμάς που θα γίνουμε και πάλι ο δωδέκατος παίκτης της Ελαφράς Ταξιαρχίας, όπου και αν παίζει. 

Ο λαός του Απόλλωνα, έχει συσπειρωθεί τόσο πολύ, που είμαστε σίγουροι ότι μόνο δυνατότερους θα μας βγάλει και αυτή η ιστορία. Η «Αναγέννηση» θα δώσει και πάλι, κάθε ικμάδα της δύναμής της, ώστε να φτάσουμε εκεί που μας αξίζει. ΚΑΘΑΡΟΙ και ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ.



Χαρίζουμε την «κάθαρση» στους εμπνευστές της, γελάμε δυνατά μαζί τους και τους αφιερώνουμε μερικούς στίχους από «Το Σύννεφο με παντελόνια» του Μαγιακόφσκι



Τη σκέψη σας που 'νείρεται

πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας

σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές 

σ' ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,
εγώ θα τη τσιγκλάω



ΑΠΟΛΛΩΝΑΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΜΑΝΑ Η ΣΜΥΡΝΗ, ΑΘΗΝΑ Η ΦΩΛΙΑ, 120 ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΓΕΡΑ


Υ.Γ: Ραντεβού στα γήπεδα, εκεί που ξέρουμε να κερδίζουμε εμείς!

ΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ