Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
+75
Centaur
citysquad G.12
COOPER 14
I
mpampino
Omiloparmenos
fumangus
NOTOS
bescraen
daysleeper_trikala
kastigio
Thanos-5-
pistol
Sakis
burgos
casapa4
MPS
mauri_thiella
ΨΥΧΟ
stavroilats
MINOAS
giraios 6
sadekg4
giannenaras
IONIKOS
Rossoblu
Silent
savas-pane
red bull
Nikaia
apaixtos
PASantreas
Κρόνιος
ILIOS9_ANTI-POK
Lovermanah
xnikos00
morfi
Michael
the_Next
mario4
thanosleeds
Serraios-5-
EΡΕΒΟΣ
PYTHON
Mitsos14
veteranos-6-
PasGiannina
mike66diagoras
gioricas
gringa
johnyz
regularpaul
spith
duhan
iason
zoulou
Nem 4
PAS
rebels agia marina
titormos_nikaia_g6
barbarians g1
coldlife
κεμπαπ-δοξαρα
trelenomai_4
ofi-athens
manos-rodos
islandos
nea dimitriada.VOLOS fans
monoDOXA!!!
Barbabilios
sellos
DIO
mike12
paranoia_trikala
dd1918
79 απαντήσεις
Σελίδα 5 από 41
Σελίδα 5 από 41 • 1, 2, 3, 4, 5, 6 ... 23 ... 41
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
https://www.youtube.com/watch?v=wPoI1UeMYvc
ΓΙΑ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΑΥΤΟ
SLAYER - SHOW NO MERCY
ΓΙΑ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΑΥΤΟ
SLAYER - SHOW NO MERCY
islandos- Αριθμός μηνυμάτων : 2281
Ηλικία : 52
Τόπος : ΒΕΡΟΙΑ
Ομάδα :
Registration date : 10/05/2009
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
Τάσος Λειβαδίτης - Ερωτικό
Ναι αγαπημένη μου, πολύ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα… πάντοτε σε περίμενα. Σαν ήμουνα παιδί και με έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου, έσκυβε και με ρωτούσε, τι έχεις αγόρι μου ; Δεν μίλαγα… μονάχα κοίταζα πίσω απ’ τον ώμο της έναν κόσμο άδειο από σένα… και καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κονδύλι ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια…
Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής ήταν που αργούσες ακόμα, όταν τη νύχτα κοίταζα τα αστέρια ήταν γιατί μου λείπανε τα μάτια σου, και όταν χτύπαγε η πόρτα μου και άνοιγα δεν ήτανε κανείς. Κάπου όμως μες στον κόσμο, ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε. Έτσι έζησα πάντοτε…
Και όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά θυμάσαι; Μου άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά, σαν να με γνώριζες από χρόνια… μα και βέβαια με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου… αγαπημένη…
Θυμάσαι αλήθεια την πρώτη μεγάλη μέρα μας; Σου πήγαινε αυτό το κίτρινο φόρεμα, ένα απλό φτηνό φόρεμα μα ήταν τόσο όμορφα κίτρινο… οι τσέπες του κεντημένες με μεγάλα καφετιά λουλούδια… σου πήγαινε στο πρόσωπο σου ο ήλιος, σου πήγαινε στην άκρη του δρόμου αυτό το τριανταφυλλένιο σύννεφο, και αυτή η φωνή μακριά ενός πλανόδιου ακονιστή σου πήγαινε…
Έβαζα τα χέρια μου στις τσέπες, τα ξανάβγαζα, βαδίζαμε δίχως λέξη… μα και την να πει κανείς όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός και τα μάτια σου, τόσο μεγάλα. Ένα παιδί στη γωνιά τραγούδαγε τις λεμονάδες του, ήπιαμε μια στα δυο, και αυτό το χελιδόνι που πέρασε ξαφνικά πλάι στα μαλλιά σου, τι σου είπε λοιπόν ; Είναι τόσο όμορφα τα μαλλιά σου… δεν μπορεί κάτι θα σου’ πε.
Το ξενοδοχείο ήταν μικρό σε μια παλιά συνοικία πλάι στο σταθμό. Μα μες την αντηλιά κοιτάζαμε να μανουβράρουμε τα τρένα. Αλήθεια εκείνη η άνοιξη, εκείνο το πρωινό, εκείνη η απλή κάμαρα της ευτυχίας, αυτό το σώμα σου που κράταγα πρώτη φορά γυμνό, αυτά τα δάκρυα που δεν μπόρεσα στο τέλος να κρατήσω, πόσο σου πήγαιναν…
Κι ύστερα ξαφνικά εκείνο το βράδυ, έβρεχε, ανέβηκα τέσσερα-τέσσερα τα σκαλιά, κανείς στην κάμαρα. Έτρεμε στο ανοιχτό παράθυρο η κουρτίνα. ‘’Φεύγω, μην ζητήσεις να με βρεις’’, έγραφε. Η χτένα της ξεχασμένη πάνω στο τραπέζι ανάμεσα στις χυμένες πούδρες, σαν ένα μικρό, παιδικό φέρετρο, μέσα στη σκόνη. Που είσαι λοιπόν πες μου? Που είσαι, σ’ αναζητάω, σαν τον τυφλό που ψάχνει να βρει το πόμολο τις πόρτας σε ένα σπίτι που πιάσε φωτιά…
Τις νύχτες σηκώνομαι αλαφιασμένος, ντύνομαι και σε περιμένω. Δεν θα χτυπούσες καν την πόρτα. Θα πέταγες με βιάση το παλτό σου στην καρέκλα. Η κάμαρα όλη θα λιποθυμούσε όπως θα’ λυνες ξαφνικά , εκείνα τα ασύγκριτα τυραννικά μαλλιά σου. Η παλιά ντουλάπα, θα’ τρέχε και σαν μια ταπεινή υπηρέτρια θα σου βγάζε τα παπούτσια. Θα γελούσαν οι καθρέφτες , θα ξυπνούσαν οι γείτονες… Όλα έχουν μείνει όπως τα άφησες θα σου’ λεγα… Και η χτένα σου, να τη εκεί. Η μαύρη μεγάλη χτένα σου , σαν ένας έρημος κατασκότεινος δρόμος που τον περνάω κάθε νύχτα…
Άσε με τώρα να κοιτάζω τα παράθυρα σου ξέροντας πως μέσα ένας άλλος σε παίρνει. Ένας άλλος βυθίζεται μες την μεγάλη σου άνοιξη. Εγώ και ποδοπατημένη από χιλιάδες άντρες σ’ αγαπώ… Άσε με εδώ στη γωνιά, δεν πειράζει ας χιονίζει… Αυτό το μικρό τετράγωνο φως που ρίχνει το παράθυρο σου επάνω στο χιόνι εμένα είναι ο κόσμος μου. Δεν θα σου πω τίποτα μόλις βγεις θα περπατάω δίπλα σου αμίλητος, και αν αυτό σε πειράζει μπορώ να’ ρχομαι πίσω σου σαν το σκυλί… Και όταν πεθάνω, το χώμα που θα με σκεπάζει δεν θα’ ναι για μένα το σκληρό χώμα τον νεκρών, μα η απαλή τρυφερή γη, που κάποτε πλαγιάσαμε γυμνοί πάνω της… ποδοπάτησε με να’ χω τουλάχιστον την ευτυχία να μ’ αγγίζεις…
Μα πείτε μου, έχετε ακούσει ποτέ πιο αφοπλιστική εξομολόγηση?
Φτου ξελευθερία...
Ναι αγαπημένη μου, πολύ πριν να σε συναντήσω εγώ σε περίμενα… πάντοτε σε περίμενα. Σαν ήμουνα παιδί και με έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου, έσκυβε και με ρωτούσε, τι έχεις αγόρι μου ; Δεν μίλαγα… μονάχα κοίταζα πίσω απ’ τον ώμο της έναν κόσμο άδειο από σένα… και καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κονδύλι ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια…
Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής ήταν που αργούσες ακόμα, όταν τη νύχτα κοίταζα τα αστέρια ήταν γιατί μου λείπανε τα μάτια σου, και όταν χτύπαγε η πόρτα μου και άνοιγα δεν ήτανε κανείς. Κάπου όμως μες στον κόσμο, ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε. Έτσι έζησα πάντοτε…
Και όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά θυμάσαι; Μου άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά, σαν να με γνώριζες από χρόνια… μα και βέβαια με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου… αγαπημένη…
Θυμάσαι αλήθεια την πρώτη μεγάλη μέρα μας; Σου πήγαινε αυτό το κίτρινο φόρεμα, ένα απλό φτηνό φόρεμα μα ήταν τόσο όμορφα κίτρινο… οι τσέπες του κεντημένες με μεγάλα καφετιά λουλούδια… σου πήγαινε στο πρόσωπο σου ο ήλιος, σου πήγαινε στην άκρη του δρόμου αυτό το τριανταφυλλένιο σύννεφο, και αυτή η φωνή μακριά ενός πλανόδιου ακονιστή σου πήγαινε…
Έβαζα τα χέρια μου στις τσέπες, τα ξανάβγαζα, βαδίζαμε δίχως λέξη… μα και την να πει κανείς όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός και τα μάτια σου, τόσο μεγάλα. Ένα παιδί στη γωνιά τραγούδαγε τις λεμονάδες του, ήπιαμε μια στα δυο, και αυτό το χελιδόνι που πέρασε ξαφνικά πλάι στα μαλλιά σου, τι σου είπε λοιπόν ; Είναι τόσο όμορφα τα μαλλιά σου… δεν μπορεί κάτι θα σου’ πε.
Το ξενοδοχείο ήταν μικρό σε μια παλιά συνοικία πλάι στο σταθμό. Μα μες την αντηλιά κοιτάζαμε να μανουβράρουμε τα τρένα. Αλήθεια εκείνη η άνοιξη, εκείνο το πρωινό, εκείνη η απλή κάμαρα της ευτυχίας, αυτό το σώμα σου που κράταγα πρώτη φορά γυμνό, αυτά τα δάκρυα που δεν μπόρεσα στο τέλος να κρατήσω, πόσο σου πήγαιναν…
Κι ύστερα ξαφνικά εκείνο το βράδυ, έβρεχε, ανέβηκα τέσσερα-τέσσερα τα σκαλιά, κανείς στην κάμαρα. Έτρεμε στο ανοιχτό παράθυρο η κουρτίνα. ‘’Φεύγω, μην ζητήσεις να με βρεις’’, έγραφε. Η χτένα της ξεχασμένη πάνω στο τραπέζι ανάμεσα στις χυμένες πούδρες, σαν ένα μικρό, παιδικό φέρετρο, μέσα στη σκόνη. Που είσαι λοιπόν πες μου? Που είσαι, σ’ αναζητάω, σαν τον τυφλό που ψάχνει να βρει το πόμολο τις πόρτας σε ένα σπίτι που πιάσε φωτιά…
Τις νύχτες σηκώνομαι αλαφιασμένος, ντύνομαι και σε περιμένω. Δεν θα χτυπούσες καν την πόρτα. Θα πέταγες με βιάση το παλτό σου στην καρέκλα. Η κάμαρα όλη θα λιποθυμούσε όπως θα’ λυνες ξαφνικά , εκείνα τα ασύγκριτα τυραννικά μαλλιά σου. Η παλιά ντουλάπα, θα’ τρέχε και σαν μια ταπεινή υπηρέτρια θα σου βγάζε τα παπούτσια. Θα γελούσαν οι καθρέφτες , θα ξυπνούσαν οι γείτονες… Όλα έχουν μείνει όπως τα άφησες θα σου’ λεγα… Και η χτένα σου, να τη εκεί. Η μαύρη μεγάλη χτένα σου , σαν ένας έρημος κατασκότεινος δρόμος που τον περνάω κάθε νύχτα…
Άσε με τώρα να κοιτάζω τα παράθυρα σου ξέροντας πως μέσα ένας άλλος σε παίρνει. Ένας άλλος βυθίζεται μες την μεγάλη σου άνοιξη. Εγώ και ποδοπατημένη από χιλιάδες άντρες σ’ αγαπώ… Άσε με εδώ στη γωνιά, δεν πειράζει ας χιονίζει… Αυτό το μικρό τετράγωνο φως που ρίχνει το παράθυρο σου επάνω στο χιόνι εμένα είναι ο κόσμος μου. Δεν θα σου πω τίποτα μόλις βγεις θα περπατάω δίπλα σου αμίλητος, και αν αυτό σε πειράζει μπορώ να’ ρχομαι πίσω σου σαν το σκυλί… Και όταν πεθάνω, το χώμα που θα με σκεπάζει δεν θα’ ναι για μένα το σκληρό χώμα τον νεκρών, μα η απαλή τρυφερή γη, που κάποτε πλαγιάσαμε γυμνοί πάνω της… ποδοπάτησε με να’ χω τουλάχιστον την ευτυχία να μ’ αγγίζεις…
Μα πείτε μου, έχετε ακούσει ποτέ πιο αφοπλιστική εξομολόγηση?
Φτου ξελευθερία...
gringa- Αριθμός μηνυμάτων : 632
Ηλικία : 45
Τόπος : Κομοτηνή
Ομάδα :
Ομάδα : Panthrax!
Registration date : 28/08/2010
mike66diagoras- Αριθμός μηνυμάτων : 1543
Ηλικία : 34
Τόπος : Λοχος Στρατηγιου
Ομάδα :
Ομάδα : ΣΤΗΝ ΘΥΡΑ 6 θα βρισκεσε για παντα Ορεστακο
ΘΥΡΑ 6 Γ.Σ ΔΙΑΓΟΡΑΣ
1905-2012...Keep Walking
Registration date : 17/12/2010
paranoia_trikala- Αριθμός μηνυμάτων : 2287
Τόπος : Trikala City
Ομάδα :
Ομάδα : ΚΥΑΝΕΡΥΘΡΗ ... ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΛΛΑΔΑ !!!
Registration date : 11/08/2009
sellos- Respected
- Αριθμός μηνυμάτων : 25978
Ηλικία : 15
Τόπος : ΑΘΗΝΑ
Ομάδα :
Registration date : 01/11/2008
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
ολεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!το πρωτο βιντεο που καταφερα να βαλω εξ ολοκληρου και οχι μονο το λινκ!!!
ΔΟΞΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monoDOXA!!!- Αριθμός μηνυμάτων : 4483
Ηλικία : 42
Τόπος : ΞΑΝΘΗ ΠΛΕΟΝ!
Ομάδα :
Registration date : 17/09/2009
Barbabilios- Αριθμός μηνυμάτων : 2116
Ηλικία : 48
Ομάδα :
Ομάδα : ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
Registration date : 16/03/2010
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
Για το Μανώλη Ρασούλη που έφυγε πρόσφατα
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης
Άλλες ερμηνείες: Νίκος Παπάζογλου
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Κρύβομαι για να γλιτώσω,
απ' του Ηρώδη το μαχαίρι
Μισολειωμένος στη Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι και χολή
σ' αυτήν την άδεια πόλη
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Θάβομαι για να μεστώσω
μες του Διογένη το πιθάρι
Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις
Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω
του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ . . .
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης
Άλλες ερμηνείες: Νίκος Παπάζογλου
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Κρύβομαι για να γλιτώσω,
απ' του Ηρώδη το μαχαίρι
Μισολειωμένος στη Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι και χολή
σ' αυτήν την άδεια πόλη
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Θάβομαι για να μεστώσω
μες του Διογένη το πιθάρι
Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις
Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω
του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ . . .
gringa- Αριθμός μηνυμάτων : 632
Ηλικία : 45
Τόπος : Κομοτηνή
Ομάδα :
Ομάδα : Panthrax!
Registration date : 28/08/2010
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
Barbabilios έγραψε:
δώσε μωρέ λέμε!!Ωραίος ο μπαρμπαμπίλιος!!
????????- Επισκέπτης
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
Aυτά είναι !!!!!!!
Δώσε λέμε.....
Δώσε λέμε.....
PasGiannina- Admin
- Αριθμός μηνυμάτων : 12603
Ηλικία : 61
Τόπος : ΙΩΑΝΝΙΝΑ
Ομάδα :
Registration date : 31/10/2008
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
Κι ένα μερακλήδικο, γιατί είμαι πικραμένη απ' την ήττα...
Θεέ μου μεγαλοδύναμε (Η προσευχή του Μάγκα)
Τζίμης Πανούσης και Αλκίνοος Ιωαννίδης μαζί live στο studio του City99,5
Θεέ μου μεγαλοδύναμε (Η προσευχή του Μάγκα)
Τζίμης Πανούσης και Αλκίνοος Ιωαννίδης μαζί live στο studio του City99,5
gringa- Αριθμός μηνυμάτων : 632
Ηλικία : 45
Τόπος : Κομοτηνή
Ομάδα :
Ομάδα : Panthrax!
Registration date : 28/08/2010
DIO- Αριθμός μηνυμάτων : 1165
Τόπος : Θεσσαλονίκη
Ομάδα :
Ομάδα : Σύνδεσμος Φιλάθλων Κατερίνης "ο Πιερικός''
Registration date : 01/05/2009
sellos- Respected
- Αριθμός μηνυμάτων : 25978
Ηλικία : 15
Τόπος : ΑΘΗΝΑ
Ομάδα :
Registration date : 01/11/2008
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
https://www.youtube.com/watch?v=iVxiHC9AJQw
DEF LEPPARD - POUR SOME SUGAR ON ME
DEF LEPPARD - POUR SOME SUGAR ON ME
islandos- Αριθμός μηνυμάτων : 2281
Ηλικία : 52
Τόπος : ΒΕΡΟΙΑ
Ομάδα :
Registration date : 10/05/2009
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
https://www.youtube.com/watch?v=HLD0CBFU73Q
WASP - SLEEPING IN THE FIRE
WASP - SLEEPING IN THE FIRE
islandos- Αριθμός μηνυμάτων : 2281
Ηλικία : 52
Τόπος : ΒΕΡΟΙΑ
Ομάδα :
Registration date : 10/05/2009
spith- Αριθμός μηνυμάτων : 672
Ομάδα :
Ομάδα : ΑΣΑ
Registration date : 14/04/2010
spith- Αριθμός μηνυμάτων : 672
Ομάδα :
Ομάδα : ΑΣΑ
Registration date : 14/04/2010
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
ONE (με μπασο)
DIO- Αριθμός μηνυμάτων : 1165
Τόπος : Θεσσαλονίκη
Ομάδα :
Ομάδα : Σύνδεσμος Φιλάθλων Κατερίνης "ο Πιερικός''
Registration date : 01/05/2009
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
https://www.youtube.com/watch?v=ooEPajGb21M
IRON MAIDEN - COMO ESTAIS AMIGOS
IRON MAIDEN - COMO ESTAIS AMIGOS
islandos- Αριθμός μηνυμάτων : 2281
Ηλικία : 52
Τόπος : ΒΕΡΟΙΑ
Ομάδα :
Registration date : 10/05/2009
trelenomai_4- Αριθμός μηνυμάτων : 331
Ηλικία : 38
Τόπος : ΤΡΙΚΑΛΑ ΛΕΜΕ
Ομάδα :
Ομάδα : A.O. ΤΡΙΚΑΛΑ
Registration date : 24/08/2009
Απ: Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο2
πώ... τί λες τώρα...
gringa- Αριθμός μηνυμάτων : 632
Ηλικία : 45
Τόπος : Κομοτηνή
Ομάδα :
Ομάδα : Panthrax!
Registration date : 28/08/2010
Σελίδα 5 από 41 • 1, 2, 3, 4, 5, 6 ... 23 ... 41
Παρόμοια θέματα
» Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο3
» Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο4
» Ποιο τραγουδι σας κολλησε σημερα;
» Ποιο τραγουδι σας κολλησε σημερα;
» Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΗΜΕΡΑ...
» Ποιο τραγούδι σας κόλησε σήμερα? Νο4
» Ποιο τραγουδι σας κολλησε σημερα;
» Ποιο τραγουδι σας κολλησε σημερα;
» Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΗΜΕΡΑ...
Σελίδα 5 από 41
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης