Ποιο τραγουδι σας κολλησε σημερα;

AC/DC ......Hell`s bells

Rory Gallagher - Shadow Play

https://www.youtube.com/watch?v=EtdaF_Hjixo

1966! Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ακόμα και τώρα φαντάζει σύγχρονος ο ήχος...
Sitar στο βίντεο παίζει ο μακαρίτης εδώ και 41 χρόνια Brian Jones, ο ιδρυτής των Stones...

Μιας και ο λόγος για Brian Jones, νάτος πάλι παίζοντας duclimer αυτή τη φορά, ένα είδος άρπας που παίζεται σαν χαβάγια.
Κλασικό κομματάκι κι αυτό...

nea dimitriada.VOLOS fans έγραψε:AC/DC ......Hell`s bells

oreos o volos apol krasi ac dc...

Αύγουστος 1979. Πρώτες μου διακοπές σε νησί. Κατεβήκαμε με ένα φίλο στο λιμάνι του Πειραιά μη ξέροντας που θα πάμε. Μπήκαμε στο πρώτο πρακτορείο που βρήκαμε, και ρωτήσαμε τον ταμία ποιά πλοία φεύγουν τώρα κοντά και που πάνε. Ένα πλοίο έφευγε, για Σύρο, Πάρο, Νάξο, Ίο, Σαντορίνη. Μίνι σύσκεψη, κι αποφασίσαμε Ίο γιατί μας άρεσε το όνομα. Πέντε ώρες μας είπε ο μάστορας ότι θα κάνει, ωραία είπαμε, το βραδάκι θα είμαστε εκεί. Τελικά έκανε έντεκα, χαράματα έφτασε, αλλά δεν μας χάλασε. Βρήκαμε στο κατάστρωμα μια παρέα από Κιάτο που είχαν άλλες δυο κιθάρες, κι έγινε το έλα δεις... Για πότε πέρασαν έντεκα ώρες ούτε που το καταλάβαμε. Τα τενεκεδάκια της μπύρας μια πήγαιναν δεξιά και μια αριστερά με τον κυματισμό... Η παρέα αυτή είχε ξαναπάει, ήξεραν τα κατατόπια και πρότειναν Μυλοπότα. Τι κι αν το πρώτο λεωφορείο ξεκινούσε μετά από τρεις ώρες; Είχαμε τη λύση: Ξαναστρωθήκαμε στο λιμάνι με τις κιθάρες...
Πήγαμε Μυλοπότα τελικά, στο μοναδικό camping που υπήρχε τότε. Αξέχαστη εμπειρία, από τις καλύτερες διακοπές της ζωής μου! Έντονο, ερωτικό περιβάλον, χίπικο... Και μουσική... Καλή μουσική...
Κάθε βράδυ λίγο πριν σκοτεινιάσει, μετά την ολοήμερη κάψα και το καβούρντισμα στον Κυκλαδίτικο ήλιο, πριν ανηφορίσουμε για την νυχτερινή διασκέδαση στη Χώρα, αράζαμε για καφεδάκι και μπυρίτσα στο μπαράκι του κάμπινγκ. Καμμιά δεκαριά κασέτες είχε όλες κι όλες, είχαμε μάθει τα κομμάτια απ έξω... Δε μας χάλαγε όμως, όλα αστέρια ήταν. Κλασικοί πλέον δίσκοι.. Slowhand του Clapton, Exodus του Marley, Troubadour του JJ Cale...

Σαν φλασάκι πέρασαν όλα αυτά σήμερα από μπροστά μου. Όταν τυχαία άκουσα στο ραδιόφωνο πηγαίνοντας για μπάνιο, το Travelin' Light.

O Kρόνιος θυμάται...
Ωραία περνούσατε και εσείς,καμιά φορά λέω ότι γεννήθηκα σε λάθος εποχή εγώ...
Πάω για ύπνο τώρα αλλά θα πω ένα χαριτωμένο περιστατικό που θα το συνδιάσω με το κομμάτι που ποστάρω και δεν ξέρω πώς μου ήρθε.(Κρόνιε εσύ φταις με τις νοσταλγίες σου).

Βρίσκομαι σε ροκάδικο της Λωζάνης.Έχουμε πεθάνει στο γέλιο από το γαλλόφωνο ροκ που κυριαρχεί.Η weiss μπύρα ρέει άφθονη (από εκεί μου κόλλησε το μικρόβιο και πλέον πίνω μόνο weiss),κάποια στιγμή αρκετά ζαλισμένοι (ο μπάρμαν μας ήξερε με το μικρό μας όνομα) την κάνουμε.Πάνω στα λόγια μου λέω και ένα ''μαλάκα'' στον φίλο δίπλα.
Μέσα από το μαύρο σκοτάδι πετάγεται ένας μαύρος που μας άκουσε και άρχιζει να μας μιλάει σε σπαστά ελληνικά και να μας λέει εν τέλει ότι ''είμαι Πόντιος!!!!''
Γυρνάω στο φίλο μου και του λέω '' Τάσο,έχουμε πιεί πολύ...''
Συνεχίζει ο μαύρος να μας λέει ότι 5 χρόνια στο Κιλκίς πουλούσε cd και εκεί που πιάσαμε κουβέντα φωνάζει και έναν ακόμα και λέει ''αυτός είναι από την Καλαμάτα!!!! (πουλούσε και αυτός cd εκεί)...Η σουρεαλιστική συζήτηση διακόπηκε από το άκουσμα τακουνιών (λέμε θα έρχεται κάνα καλό...) .
Και σκάει μύτη ένα τραβέλι δυό μέτρα παλικάρι και με βαρειά φωνή μας χαιρετάει ''bonne soire..''...

Where is my mind από Placebo.Κάτι τέτοιο αναρωτιόμουν μετά από τη ζαλάδα εκείνης της βραδιάς...