Αίτημα για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), κατέθεσε και επίσημα η Ελλάδα, όπως ανακοίνωσε από το Καστελόριζο ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%B7%CF%82-%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Εξειδικευμένα μέτρα για την τον δημοσιονομικό έλεγχο και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, περιλαμβάνονται στις βασικές προτάσεις του ΔΝΤ, που αναφέρονται σε έγγραφο που υπέβαλαν σήμερα στο υπουργείο Οικονομικών τα στελέχη του.
http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%84%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%BD%CF%84-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Εκτος απο τις αντιδρασεις του "πολιτικου κοσμου"
ηδη υπαρχουν αντιδρασεις κι απο τους πολιτες..
με την ανακοινωση συγκεντρωσεων και πορειων σημερα το απογευμα..

ΑΘΗΝΑ 18.30 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 19.00 ΑΓ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ 18.00 ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ
ΞΑΝΘΗ 19.00 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Τραγική ειρωνεία της τύχης; Κακόγουστο αστείο; Ιστορική άγνοια; Συνειδητή επιλογή; Δύσκολο να απαντήσει κανείς..

Στις 23 Απριλίου 2010, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοινώνει και επίσημα την υπαγωγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έστω και με τη «μερική συμμετοχή» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ήταν πάλι 23 Απριλίου, αλλά το 1941, όταν ένας άλλος Γιώργος, ο Γεώργιος Τσολάκογλου, διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού και αργότερα πρώτος δωσίλογος πρωθυπουργός της κατεχόμενης Ελλάδας, υπέγραφε στη Θεσσαλονίκη το οριστικό πρωτόκολλο συνθηκολόγησης του Ελληνικού Στρατού στις Γερμανικές δυνάμεις. Την ίδια ημέρα η επίσημη ελληνική κυβέρνηση[1] εγκατέλειπε την Αθήνα. Μερικές ημέρες αργότερα, τα τότε μέσα μαζικής ενημέρωσης, φρόντιζαν να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό για τα δεδομένα της νέας εποχής. Βέβαια, δεν άργησε να τα αντιληφθεί και ο ίδιος, σε όλο τους το μεγαλείο, το χειμώνα της ίδιας χρονιάς:

«Από της Νορβηγίας μέχρι του Ταινάρου και από των Πυρηναίων μέχρι των παρυφών της Ουκρανίας υπάρχει δι’ όλους τους λαούς της Ευρώπης απόλυτος ταυτότητα εις τας πολιτικάς και άλλας συνθήκας της υπάρξεώς των. Αυτό δεν το λέγομεν προς παρηγορίαν μας. Τα λέγομεν διά να τονίσωμεν την βασικήν κατά την γνώμην μας αλήθειαν που δεν πρέπει ποτέ να φεύγη από τα μάτια μας, ότι δηλαδή τα ελληνικά προβλήματα που εδημιουργήθησαν […] δεν ημπορούν να αντιμετωπισθούν παρά εις το πλαίσιο της Νέας Ευρωπαϊκής πραγματικότητος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εφεξής αποτελούμεν μέρος ενός εκτεταμένου ηπειρωτικού συνόλου του οποίου όλα τα τμήματα θα έχουν αναποφεύκτως κοινότητα κατευθύνσεων και προπαντός κοινότητα συμφερόντων, οικονομικών και άλλων. Αυτή η ηπειρωτική σύλληψις της υποστάσεώς μας πρέπει να αποτελέση το πλαίσιον μέσα εις το οποίον θα κινηθούμε. Η τύχη μας είναι εφεξής αρρήκτως συνδεδεμένη προς την τύχην της γηραιάς Ηπείρου της οποίας αποτελούμεν τη νοτιοανατολικήν εσχατιάν».[2]

Σήμερα, 69 χρόνια μετά, δεν μπορούμε παρά να κάνουμε τις αναπόφευκτες συγκρίσεις. Δεν πιστεύουμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, ή για την ακρίβεια: «Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη ως φάρσα», όπως έλεγε και ο πάντα επίκαιρος Μαρξ. Πάντως, είτε πρόκειται για τραγωδία, είτε πρόκειται για φάρσα, κάποιοι θα πληρώσουν ακριβά τις κυβερνητικές επιλογές. Τουλάχιστον εάν δεν επιλέξουν να αντισταθούν. Όπως τότε.

Κώστας Ευθυμίου




[1] «Άπαντες οι υπουργοί, ο Διοικητής και ο Υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και μερικοί κρατικοί επίσημοι και μη λειτουργοί, οι πλείστοι με τας οικογενείας των- γυναίκες, τέκνα, πενθερές, κουβερνάντες- και τας αποσκευάς των- μπαούλα, βαλίτσες και τουαλέτες, τσάντες με ρουχισμό, μερικοί με παιχνίδια των παιδιών των και κάποιοι με τα χρυσαφικά των. Ο Βασιλεύς και ο κ. Τσουδερός ανεχώρησαν αεροπορικώς περί τα ξημερώματα της 23ης Απριλίου, αφού αφήκαν και από μίαν προκήρυξιν προς τον Λαόν διά να του εξηγήσουν την προς την Κρήτην απομάκρυσίν των».

Σπ. Λιναρδάτος, Ο πόλεμος του 1940-41 και η μάχη της Κρήτης, εκδ. Διάλογος, τ. Β', σ. 296.

[2] Εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα» 29/4/1941 αναδημοσίευση από την εφ. Ριζοσπάστης, 8/4/2001, σ. 10.

http://www.stasi.gr/2009-05-31-16-27-39/2009-06-10-10-49-15/349-23-a-1941-23-2010-

voivod6 έγραψε:


NTOY AΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΕΣ-ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ-ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ-ΜΠΑΤΣΟΥΣ-Μ.Μ.Ε κ.λ.π
ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

εδω καραβια χανονται κ βαρκουλες αρμενιζουν.

κι εσενα σε ενοχλουν οι βαρκουλες κι όχι τα καραβια..?
ασ'τες να αρμενιζουν..

κι ενα τραγουδακι..
https://www.youtube.com/watch?v=68zccrskOqQ

καλα αυτο καταλαβες εσυ.
αρμενισε ασυ οσο θες!

φυσικα οποιος θελει αρμενιζει..οποιος δεν θελει δενει καβο
παντα αυτο συνεβαινε..

εσυ θα τα ξερεις καλα αυτα.

ημουν ναυτικός..

κ γιατι τα παρατησες?

Επιτέλους…
προσφύγαμε στη “βοήθεια” του ΔΝΤ…
Και λέω επιτέλους διότι πάντα η αναμονή είναι πιο ανασφαλής και πιο βασανιστική από την ώρα της κορύφωσης του δράματος.Τουλάχιστον τώρα ησύχασα…Ξέρω ότι είμαστε επισήμως χρεοκωπημένοι.Δεν χωρούν πλέον εικασίες και ψεύτικες ελπίδες.Πλέον δεν υπάρχει γυρισμός διότι ξεπεράσαμε το “point of no return” όπως θα λέγανε και οι φίλοι μας οι Αμερικανοί.Το ανέμελο πάρτυ της μεταπολίτευσης τελείωσε σήμερα.Και τι πάρτυ ήταν κι αυτό βρε παιδί μου…Μιλάμε για ξεσάλωμα δεκαετιών!
Τη δεκαετία του ’80 ξεσάλωσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι που έμπαιναν σε υπηρεσίες από τα παράθυρα και απολάμβαναν το μυθικό “Τσοβόλα δώστα όλα”.Μαζί τους βέβαια συμπαρέσυραν και ένα σύστημα παροχής υπηρεσιών πρωτόγνωρο για τη χώρα.Από κει που δεν είχαμε χαρτί υγείας θέλαμε scotch whiskey,πούρα,πολυτελή αυτοκίνητα και αργότερα spa,ινστιτουτα αισθητικής και άλλες παροχές υψηλού επιπέδου.
Αργότερα ήρθε η είσοδος στην ΟΝΕ.Άλλο πάρτυ κι εκεί…
Πακτωλός χρημάτων με μορφή επιδοτήσεων που κατέληγαν στις τσέπες των αετονύχηδων επιχειρηματιών της “αρπαχτής”.Το χρήμα έρεε και κανείς δεν έβλεπε το που βάδιζε η χώρα.Ξοφλημένη γεωργία,μηδενική βιομηχανική ανάπτυξη και συγκέντρωση όλου του εργατικού δυναμικού στην κορυφή της εργασιακής πυραμίδας.Και στη βάση ποιός;Ε μωρέ,έχουμε τους αλλοδαπούς για τις βαριές και βρώμικες δουλειές…
Η μεσαία τάξη ζούσε την παραμύθα της μέσα στην επίπλαστη ευμάρεια των δανείων και του πλαστικού χρήματος.
Και ξαφνικά “ξέσπασαν” την οικονομική κρίση.Και ξαφνικά βάλανε την Ελλάδα στο στόχαστρο.Και ξαφνικά χρεωκοπήσαμε…
Και τώρα ποιος θα την πληρώσει;Φυσικά όχι οι πολιτικοί μας που έκαναν την Ελλάδα το εύκολο θύμα στα νύχια των αρπακτικών.Δεν νομίζω κανείς τους να δικαστεί.Μόνο ο λαός έχει μπροστά του μια Οδύσσεια όπως είπε και ο τεθλιμμένος Γιώργος από το ακριτικό Καστελόριζο.
Δεν μου λέτε κ.Πρωθυπουργέ;
Ποια ύβρι διέπραξα εγώ προσωπικά ως απλός πολίτης για να περάσω από Οδύσσεια;Μπορείτε να μου απαντήσετε;Όχι βέβαια διότι απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει.
Προσπαθώντας να σκεφτώ λίγο θετικά άνοιξα λίγο το πλάνο και έκανα μια πρόχειρη ιστορική αναδρομή.
Λοιπόν αν τα βάλετε κάτω,από την επανάσταση του 1821 και μετά κάθε γενιά έχει ζήσει συμφορές κα πολέμους: Α’ Παγκόσμιος,Βαλκανικοί Πόλεμοι,Μικρασιατική εκστρατεία,Β’ Παγκόσμιος,κατοχή,εμφύλιος,ξενιτεμός,δικτατορία.
Τα 35 χρόνια που πέρασαν από τη μεταπολίτευση είναι η πιο μακρά περίοδος ειρήνης και σχετικής ευημερίας για την Ελλάδα.
Ε λοιπόν, στη γενιά μας έλαχε η χρεωκοπία.Μη σας παίρνει από κάτω άλλες γενιές ζήσαν και χειρότερα…

Υ.Γ 1 Κι’ αυτοί οι επικεφαλής του ΔΝΤ τι καλοί άνθρωποι βρε παιδί μου.Με το που ζητήσαμε βοήθεια,αμέσως απάντησαν ότι είναι έτοιμοι να την προσφέρουν…Ο θεός να τους έχει καλά!
Υ.Γ 2 Πάντως το θετικό της υπόθεσης είναι ότι για το επόμενο χρονικό διάστημα τις κρίσιμες αποφάσεις δεν θα τις παίρνουν οι Έλληνες πολιτικοί αλλά κάποιοι άλλοι…

Κουράγιο Έλληνες!


ioanninablog.wordpress.com

Ανοικτό γράμμα προς τον δημοσιογράφο Άρη Πορτοσάλτε με αφορμή το λόγο που εκφέρει τόσο αυτός καθώς και οι ενημερωτικές και οικονομικές εκπομπές του ραδιοσταθμού Σκάι τις τελευταίες δύο μέρες (22/04/2010 – 23/04/2010).

Ανάλεκτα πάνω στις βασικές παραμέτρους του ιδεολογικού λογού που εκφέρει ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε και οι ενημερωτικές και οικονομικές εκπομπές του ραδιοσταθμού Σκάι.

Με αφορμή τα λεγόμενα του ιδιοκτήτη του ομίλου σας (23/04/2010):


«Είχαμε μια πάρα πολύ σημαντική ασθένεια, κινδυνεύαμε να πεθάνουμε από στιγμή σε στιγμή και υποχρεωθήκαμε να πάμε σε ένα νοσοκομείο να μπούμε στην εντατική. Αυτό έχει συμβεί τώρα, δηλαδή δεν είναι θέμα άσκησης πολιτικής, δεν είναι θέμα ιδεολογίας, είναι θέμα θεραπείας.»

«Απέκρυψαν από τον κόσμο την βαριά μας ασθένεια»

«Και τελικά υποχρεωθήκαμε να μπούμε στην εντατική για να μην πεθάνουμε. Τώρα πρέπει να θεραπευτούμε. Και πρέπει να υπάρξει μια κοινή προσπάθεια για την θεραπεία» κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ., «το κομουνιστικό κόμμα δεν πιστεύει στην δημοκρατία που πιστεύουμε εσείς και εγώ» κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Λεγόμενα ενδεικτικού εκπροσώπου της ελληνικής αστικής τάξης , ιδιοκτήτη ραδιοσταθμού Σκάι, Ι Αλαφούζου , Απρίλης 2010.

«Από μακρού χρόνου η χώρα διήρχετο μιαν κρίσιν αναζητούσα διέξοδον εξ ενός αδιεξόδου εις το οποίον είχεν εισέλθει. Από μακρού χρόνου η αδυναμία συνεννοήσεως .... είχεν δημιουργήσει τον έσχατον κίνδυνον να αλωθεί η χώρα απο τον κομουνισμόν.....(. . .) Προ αυτής της καταστάσεως ο εθνικός στρατός, αι ένοπλοι δυνάμεις της χώρας … .»Παραλήρημα δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλος, Απρίλης 1967.


Τελικά μέχρι και οι λεκτικές εκφράσεις των ελλήνων αστών καταδεικνύουν την ιστορική συνέχεια της αστικής τάξης της Ελλάδας συνολικά (και όχι μόνο ή κυρίως ατομικά). «Ασθενής», «νοσοκομείο», «αποθεραπεία» κ.τ.λ., όπως έλεγε δηλαδή και ο Γ. Παπαδόπουλος, «ο ασθενής πρέπει να μπει στον γύψο κ.τ.λ.». Μέχρι και το discourse καταδεικνύει το ιδεολογικό υπόστρωμα των ελλήνων επιχειρηματιών και αστών.


Συνολικότερα:

Όσον αφορά την προσπάθεια διάχυσης των ευθυνών, δεν είναι απλά θλιβερό, αλλά εξοργιστικό πλέον. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης. Από τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίας μέχρι και σήμερα είναι γνωστό πως οι ευθύνες επιμερίζονται ανάλογα με τη θέση και το ρόλο του καθενός. Δεν είναι δυνατόν οι έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι ποτέ τους δεν συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, παρά μόνο λήστευαν συστηματικά το ελληνικό κράτος, να παρουσιάζονται σήμερα ως εχέφρονες.
Δεν είναι δυνατόν, για μιαν ακόμα φορά, οι έλληνες επιχειρηματίες να αποποιούνται των ευθυνών τους. Γιατί ήταν αυτοί οι οποίοι εκτροχίασαν συνειδητά την Κεϋνσιανή προσπάθεια της δεκαετίας του 1980, προκρίνοντας τη διατήρηση της εξουσία τους εις βάρος της οικονομικής ανάπτυξης της Ελλάδας και στηρίζοντας τη διάλυση της οικονομικής παραγωγικής δομής της χώρας από τις κυβερνήσεις Κ. Σημίτη. Ο τελευταίος, με τη λογιστική παραποίηση των εθνικών λογαριασμών του κράτους και τη βοήθεια «συνοδοιπόρων» τύπου GoldmanSachs, έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ, λανσάροντας τα χυδαία ψέματα περί «ισχυρής Ελλάδας». Οι έλληνες επιχειρηματίες ήταν αυτοί οι οποίοι τερατούργησαν κατά των δημόσιων οικονομικών με την ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων που επέβαλαν και την λεηλασία του δημόσιου χρήματος την οποία πραγματοποίησαν με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των ολυμπιακών έργων. Μια ακόμη πράξη της πρακτικής των ελλήνων επιχειρηματιών (σ.σ. praxis) εις βάρος των δημόσιων οικονομικών, αποτέλεσαν οι εγγυήσεις που απαίτησαν να καταβάλει το κοινωνικό σύνολο για την διατήρηση της βιωσιμότητας των ελληνικών τραπεζών. Δεν επρόκειτο βέβαια για κάποια καινοτόμα πρακτική, καθώς άλλωστε και η επέκταση των ελληνικών επιχειρηματιών στα βαλκάνια είχε πραγματοποιηθεί υπό την σκέπη και τις εγγυήσεις του ελληνικού κράτους.

Και επί του προκειμένου, τα έντυπα του ομίλου Αλαφούζου τα διαβάζαμε και τότε· μην παριστάνουν κάποιοι τους λωτοφάγους. Αρκετά!

Η επιχειρηματική elite έχει βαρύτατες ευθύνες, τις οποίες και αποκρύβει συστηματικά, νομίζοντας πως οι ακροατές σας δεν γνωρίζουν μικροοικονομία, ούτε προφανώς μακροοικονομία, πόσο μάλλον την οικονομική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.

Αυτή σας η πρακτική δεν αποτελεί απλά πρόκληση, αλλά υποτίμηση της νοημοσύνης μας.

Ακολουθείτε, δυστυχώς, συστηματικά την ίδια τακτική διάχυσης των ευθυνών και αποφυγής οποιασδήποτε επί της ουσίας αναφοράς στις βαρύτατες ευθύνες της επιχειρηματικής elite της χώρα, όταν αναφέρεστε σε ζητήματα όπως η φοροδιαφυγή, ένα κατεξοχήν ζήτημα δημοκρατίας (σ.σ. όπως και να την ορίσει κανείς) και ισονομίας.

Η συστηματική φοροδιαφυγή, στην οποία επιδίδεται επί δεκαετίας η επιχειρηματική elite της Ελλάδας, οδηγώντας τη χώρα στη δημοσιονομική κατάρρευση, απουσιάζει εκκωφαντικά από το λόγο που εκφέρει ο σταθμός σας. Επίσης, απουσιάζουν από τις ενημερωτικές εκπομπές οι αναφορές σε όλους αυτούς οι οποίοι, μιλώντας πάντα στο όνομα της δημοκρατίας, δεν έπραξαν ποτέ το παραμικρό για να αντιμετωπίσουν επί της ουσίας τη φοροδιαφυγή της επιχειρηματικής elite, καταδεικνύοντας για μιαν ακόμη φορά την έλλειψη και της τυπικής ισονομίας που υπάρχει στην Ελλάδα.

Περί Δημοκρατίας:

Τελικά, φαίνεται πως δεν γίνεται κατανοητό από τον ιδιοκτήτη και τους δημοσιογράφους του ομίλου σας τόσο η ύπαρξη πολλών μοντέλων δημοκρατίας, όσο και το γεγονός πως η φιλελεύθερη αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν αποτελεί συνώνυμο, ούτε ενσάρκωση της έννοιας και των αρχών της δημοκρατίας. Γιατί, αλήθεια, η ύπαρξη πολλών μοντέλων δημοκρατίας, καθώς και η κριτική περί της μη -δημοκρατικής υφής της φιλελεύθερης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δεν μπορεί να γίνει κατανοητή; Η άγνοια, πάντως, αυτών των παραμέτρων δεν δικαιολογείται, καθώς αποτελεί μια προβληματική, η οποία διέπει συνολικά την Πολιτική φιλοσοφία και τις Πολιτικές επιστήμες.

Περί ουδετερότητας των νόμων:

Το νομικό πλαίσιο, οι νομοθετικές ρυθμίσεις δεν αποτελούν ουδέτερο μηχανισμό. Εμπεριέχουν νόρμες και ιδέες, οι οποίες έχουν σαφέστατο ιδεολογικό προσανατολισμό. Γνωστά πράγματα από την εποχή του Hans Kelsen και του CarlSchmitt. Επιπλέον, φαντάζομαι πως είναι περιττό να γίνει οποιαδήποτε αναφορά στην πρακτική του ελληνικού δικαστικού σώματος και την εφαρμογή του αστικού νομοθετικού πλαισίου στην οποία αυτό προβαίνει, όταν υπόκεινται στη δικαιοδοσία του φορείς των ιδεών της φιλελεύθερης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
.


Γιατί προς τον Άρη Πορτοσάλτε:

Απευθύνομαι σε εσάς, κύριε Πορτοσάλτε, καθώς, πρώτον, ο σταθμός σας εκπέμπει σε δημόσιο χώρο (ραδιοκύματα), δεύτερον, οι θέσεις σας εμπεριέχουν και την έννοια της ευθύνης, τρίτον, καλώς ή κακώς, σας ακούω συστηματικά, τέταρτον, σας έχω ακόμη κάποια εκτίμηση, ένεκα της στάσης που είχατε δείξει κάποτε ως δημοσιογράφος. Κατά συνέπεια, έχω αντίστοιχες απαιτήσεις ως ακροατής σας. Δεν ισχύει το ίδιο για άλλους δημοσιογράφους του σταθμού σας· για παράδειγμα τον συστηματικό συνομιλητή σας, δυστυχώς, Μπάμπη Παπαδημητρίου, ο οποίος δεν εκφέρει απλά βαρετές, δογματικές, νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, αλλά προσβάλει με τον μη-επιστημονικό του λόγο τη νοημοσύνη όσων έχουν συστηματικά ασχοληθεί με την οικονομική επιστήμη.


Περί πιστής στις αρχές τις δημοκρατίας της επιχειρηματικής elite (σ.σ. αστικής τάξης), καθώς και των συνομιλητών σας (22/04/2010 – 23/04/2010).

Τέλος, ενδεικτική της όλης τάσης που διέπει την επιχειρηματική elite (σ.σ. αστική τάξη), καθώς και τους ιδεολογικούς της υπερασπιστές αποτελεί η ταύτιση του λόγου τους με τις ιδέες του CarlSchmitt περί «έκτακτης κατάστασης». Χαρακτηριστικό αυτής της τάσης είναι οι τοποθετήσεις τόσο του ιδιοκτήτη του σταθμού σας, όσο και του εν λόγω δημοσιογράφου-συνομιλητής σας Μπάμπη Παπαδημητρίου. Φυσικά, αντιλαμβάνομαι ότι οι κύριοι αυτοί δεν έχουν γνώση του έργου και της διαδρομής του CarlSchmitt, λεπτομέρεια που έχει ελάχιστη σημασία, καθώς από τα λεγόμενα τους και μόνο καταδεικνύεται ξεκάθαρα πως ανήκουν στο ίδιο διαχρονικό ιδεολογικό ρεύμα με τον γερμανό συνταγματολόγο, το οποίο δεν είναι άλλο από τον φασισμό. Γεγονός αναμενόμενο φυσικά, καθώς σε περιπτώσεις οικονομικής κρίσης και κινδύνου όξυνσης της ταξικής πάλης, οι φορείς των ιδεών της φιλελεύθερης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας υιοθετούσαν πάντα τις ιδέες του φασισμού, για να αποδείξουν για πολλοστή φορά πόσο «πιστοί» είναι στις αρχές της φιλελεύθερης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, πόσο μάλλον της δημοκρατίας αυτής κάθε αυτής.

ΑΝΤΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=538668

"Πρέπει να βοηθήσουμε τον ελληνικό λαό. Ο ελληνικός λαός δεν ευθύνεται για τη χρεωκοπία του κράτους του. Ο λαός αυτός, που οι χρηματοπιστωτικές αγορές, οι διεθνείς θεσμοί θέλουν να κατακρεουργήσουν, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα χορήγησε γιγάντια δάνεια με επιτόκιο μόλις 1% στις τράπεζες, πρέπει να ωφεληθεί από τα ίδια δάνεια. Όλοι οι λαοί της Ευρώπης απειλούνται από προγράμματα λιτότητα της ίδιας φύσης. Η Ε.Ε. και όλα τα μέλη της πρέπει να ενεργοποιηθούν για τη διατήρηση του ορίζοντα μιας Ευρώπης των λαών".

Η έκκληση αυτή υπέρ του ελληνικού λαού με συλλογή υπογραφών στο διαδίκτυο, δημοσιεύεται σήμερα από τη γαλλική "Ουμανιτέ", λίγες μόλις ώρες μετά την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ.

http://www.humanite.fr/APPEL-Il-faut-aider-le-peuple-grec

Η «ελληνική Οδύσσεια» κύριο θέμα στα διεθνή

Το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης αποτελεί σχεδόν το κύριο πρωτοσέλιδο θέμα όλων των ξένων εφημερίδων σήμερα, μετά τα χθεσινά ραδιοτηλεοπτικά δελτία ειδήσεων όσο και τα άρθρα στις ιστοσελίδες των διεθνών ΜΜΕ.

Η εφημερίδα Financial Times αφιερώνει το κύριο άρθρο της στην Ελλάδα με τίτλο «Papandreou grasps lifeline for Greece». Η εφημερίδα χαρακτηρίζει την απόφαση γενναία κίνηση του πρωθυπουργού, η οποία βάζει τέλος σε μια βασανιστική πορεία προσποίησης. Αν θα είναι το κύκνειο άσμα ή το πρώτο βήμα για τη σωτηρία θα εξαρτηθεί από τις κινήσεις του ΔΝΤ της ΕΕ και του κ. Παπανδρέου, σημειώνει το άρθρο.

«Η Ελλάδα ξεγέλασε την ΕΕ για να γίνει δεκτή, όμως τώρα πρέπει να δείξει τη βούληση της να αλλάξει την πολιτική κουλτούρα, να σταματήσει την παραβίαση των κανονισμών, τη διαφθορά και την παραοικονομία. Από την πλευρά της η ΕΕ πρέπει να δείξει περισσότερη ωριμότητα», τονίζουν οι Financial Times.

Σε δεύτερο άρθρο στην εφημερίδα με τίτλο «Ταπεινωτική για τον Παπανδρέου η προσφυγή στο ΔΝΤ», η δημοσιογράφος Kerin Hope μιλάει επικριτικά για τον Έλληνα πρωθυπουργό με αφορμή την αποδοχή των όρων του ΔΝΤ για τη σωτήρια της Ελλάδας. «Ήταν ταπεινωτική για τον Έλληνα πρωθυπουργό η στιγμή που εμφανίστηκε στις κάμερες για να κάνει την ανακοίνωση. Ο περήφανος γιος και εγγονός πρωθυπουργών αναγκάστηκε να παραδεχτεί την αποτυχία του», σημειώνει η Hope.

Οι γερμανικές εφημερίδες αναφέρονται κυρίως στο ενδεχόμενο εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη.

«Αποχωρήστε, Έλληνες» είναι ο τίτλος του σχολίου του Nikolaus Blome στη γερμανική εφημερίδα Bild. «...Μετά τα πρώτα δισεκατομμύρια, θα χρειαστούν κι άλλα. Αυτό δεν μπορεί να γίνεται συνέχεια. Δυστυχώς, η Ελλάδα για την ώρα μοιάζει με τον πίθο των Δαναΐδων, παρόλο που ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός ελάχιστη ευθύνη φέρει γι αυτό. Η μόνη πραγματική λύση είναι να αποχωρήσει η Ελλάδα οικειοθελώς και προς το συμφέρον της από την ευρωζώνη. Κι αυτό, επειδή προφανέστατα το κοινό νόμισμα εξουθενώνει τη χώρα. Χωρίς το ευρώ, που αποτελεί στενό κορσέ, θα έχουν οι Έλληνες στη διάθεσή τους καλύτερα οικονομικά εργαλεία για να εξυγιάνουν τα οικονομικά τους.

Η Ελλάδα, η μητέρα της Δημοκρατίας ανήκει στην Ευρώπη. Η προσωρινή αποχώρηση από το ευρώ όχι μόνο δεν θα ήταν ντροπή, αλλά θα ενέπνεε σε όλους τους Ευρωπαίους και πάλι σεβασμό προς τους Έλληνες», σημειώνει ο Blome.

Η Bild στην κορυφή της πρώτης της σελίδας έχει τίτλο «Κι όμως: Οι Έλληνες θέλουν το χρήμα μας» ενώ στη δεύτερη σελίδα γράφει «Ήλιος, 20 βαθμοί και χωρίς λεφτά: (προβάλλει φωτογραφία του Έλληνα πρωθυπουργού με φόντο το Καστελόριζο) Εδώ επαιτεί ο Έλληνας τα δισεκατομμύριά μας».

Το αίτημα της ενεργοποίησης δεν σημαίνει και το τέλος στην ελληνική «οικονομική τραγωδίας» υποστηρίζει σε σχόλιο του στη Der Standard ο Gunther Oswald, με τίτλο «Βοήθεια προς την Ελλάδα-έγινε μόνο το πρώτο βήμα».

Η Tagesspiegel αφιερώνει το πρωτοσέλιδό της στη χώρα μας. «Τελευταία έξοδος: η αποπομπή (από την ΟΝΕ) είναι ο τίτλος του σχολίου τοου Alfons Frese. «Εάν στο τέλος της κρίσης η Ευρωζώνη θα εξακολουθεί να αποτελείται από 16 μέλη, παραμένει ανοιχτό. Η τελευταία έξοδος για τους Έλληνες, εάν η βοήθεια δεν επαρκέσει, είναι η αποπομπή», σημειώνει μεταξύ άλλων.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η Wall Street Journal. «Η διάσωση της Ελλάδας είναι επικίνδυνη για την ευρωζώνη» είναι ο τίτλος του άρθρου της στο οποίο εκφράζεται έντονη διαφωνία ως προς τη σχεδιαζόμενη παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα. Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι η διάσωση που ζήτησε χτες ο έλληνας πρωθυπουργός δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα. Αντίθετα θα ανοίξει το δρόμο για τον ηθικό κίνδυνο που απειλεί την Ελλάδα, τις χώρες που παρέχουν βοήθεια και την ευρωζώνη εν γένει.

«Όλη η Ευρώπη γνωρίζει ότι το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δεν μπορεί να υποστηρίξει το κράτος πρόνοιας δεδομένης της αναιμικής της ανάπτυξης. Αυτό πρέπει να αλλάξει, αλλά δεν πρόκειται όσο οι έλληνες κάνουν πορείες απαιτώντας να πληρώσουν οι Γάλλοι και οι Γερμανοί φορολογούμενοι για τη διατήρηση του ελληνικού επιπέδου ζωής.

Ο πραγματικός συστημικός κίνδυνος είναι να αφεθεί η Ελλάδα να πιστεύει ότι μπορεί να ξοδεύει πάνω από τις δυνατότητες της και να αφεθούν οι πιστωτές να πιστεύουν ότι μπορούν να δανείζουν στην Ελλάδα χωρίς φόβο για απώλειες. Αυτή είναι μεγαλύτερη απειλή για την ευημερία της ευρωζώνης από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ή τη χρεοκοπία της χώρας», τονίζει η εφημερίδα.

«Ελληνική Οδύσσεια για το ευρώ» είναι ο τίτλος των Irish Times. «Ο Έλληνας πρωθυπουργός αναφέρθηκε χθες σε μια ‘ νέα Οδύσσεια για την Ελλάδα ‘, στην οποία τόσο η χώρα του όσο και η ΕΕ εισέρχονται σε ανεξερεύνητα νερά. Στο ομώνυμο ομηρικό έπος ο Οδυσσέας χρειάστηκε δέκα χρόνια για να φθάσει στην Ιθάκη. Και η Ελλάδα ίσως χρειαστεί να αντέξει τα ίδια χρόνια λιτότητας μέχρι να επαναφέρει την ισορροπία στα δημοσιονομικά της», αναφέρει η εφημερίδα.

Το σχόλιο του Alexander Dahl στη Hannoversche Allgemeine έχει τίτλο
«Ελλάδα: Διπλό καθήκον» και αναφέρει: «...Η ΕΕ δεν θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος μιας χρεοκοπίας στην ευρωζώνη. Το Βερολίνο θα πρέπει τώρα να ασκήσει πίεση για μεγαλύτερο έλεγχο της οικονομικής πολιτικής της Ελλάδας. Το μήνυμα προς τον Παπανδρέου θα πρέπει να είναι ότι η βοήθεια αυτή των δισεκατομμυρίων δεν αποτελεί δώρο αλλά δάνειο. Με τον τρόπο αυτό, το καθήκον της Ελλάδας θα είναι διπλό: αφενός να ξεπληρώσει το δάνειο κι αφετέρου να αλλάξει την πολιτική της».

«Τελικά η μικρή Ελλάδα θα γίνει ο «δούρειος ίππος» της αμερικανικής επέμβασης (ανάμιξης) στο ευρώ. Θα συμβεί αυτό που δεν θα ήθελαν ποτέ ούτε ο Nicolas Sarkozy, ούτε ο Jean-Claude Trichet, ούτε ο José Manuel Barroso: Η “ρεβάνς” του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο καλείται να διαδραματίσει ένα ρόλο, τον οποίον η ευρωζώνη αρνήθηκε. Και πίσω από το ΔΝΤ “ξεμυτίζει” η Αμερική, ο σημαντικότερος μέτοχος του Ταμείου με το 17% των ψήφων» γράφει η La Repubblica με τίτλο «Με το ένα πόδι στην ευρωζώνη, αυτή είναι η εκδίκηση των ΗΠΑ» και υπέρτιτλο «Οι ΗΠΑ είναι ο πρώτος μέτοχος του Ταμείου. Αποφασιστικής σημασίας η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού».

Η ισπανική El Mundo αναφέρεται στο συμβολισμό της κίνησης του Πρωθυπουργού να ανάψει κερί σε Εκκλησία στο Καστελόριζο λίγο πριν προβεί στο διάγγελμά του, κι ενώ 2500 άτομα διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας, διαμαρτυρόμενοι για το λεόντειο σχέδιο αυστηρότητας που συνδέεται με το σχέδιο διάσωσης, σχολιάζοντας τη σχετική φωτογραφία με τη λεζάντα «ένα κερί προς το Θεό και άλλο για τους ευρωπαίους εταίρους».

Η La Vanguardia σχολιάζει ότι η «υποχώρηση» της Ελλάδας και η «σεμνή» δήλωση του Πρωθυπουργού από τις ακτές του Καστελόριζου δημιούργησαν κύμα ευφορίας στις αγορές, κάτι που δεν είχε την αναμενόμενη εξέλιξη όμως, αφού «οι αυστηρές προϋποθέσεις» που έθεσε η κα Merkel στο «SOS του κ. Παπανδρέου» επηρέασαν τη θετική τροχιά των χρηματιστηρίων, συμπεριλαμβανομένου και του Ισπανικού.

Η El Pais δημοσιεύει πλήρως μεταφρασμένο το κείμενο του Πρωθυπουργικού διαγγέλματος και περιγράφει τις συνθήκες υπό τις οποίες προέβη τελικώς η Κυβέρνηση στην ενέργεια αυτή, ωστόσο, όπως και η El Mundo, διατυπώνει τις αμφιβολίες των επενδυτών για το αν τελικώς το σχέδιο διάσωσης είναι αρκετό.

«Σύγχρονη Οδύσσεια» είναι ο τίτλος της ανταπόκρισης του Ζβόνιμιρ Σίμουνετς στη NOVOSTI ο οποίος αναφέρεται στην απόφαση της κυβέρνησης να προσφύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, παραθέτοντας δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου από το Καστελόριζο ότι αποτελεί εθνική επιτακτική ανάγκη να ζητήσει η χώρα από τους ευρωπαίους εταίρους της την ενεργοποίηση του μηχανισμού υποστήριξης, «τον οποίο από κοινού δημιουργήσαμε».

http://tvxs.gr/news/%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82/%CE%B7-%C2%AB%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BF%CE%B4%CF%8D%CF%83%CF%83%CE%B5%CE%B9%CE%B1%C2%BB-%CE%BA%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE-%CE%BC%CE%BC%CE%B5

Το τέλος του «ελληνικού ονείρου»
Ο κύκλος της δανεικής καλοπέρασης κλείνει οριστικά και ανοίγει εκείνος της ανεργίας και των ακάλυπτων επιταγών
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ | Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Η εικόνα είναι γνώριμη και χιλιοπαιγμένη. Ενα νέο ζευγάρι, ντυμένο με τα καλύτερά του ρούχα, ζει τον δικό του «μύθο» σε κάποιο κοσμικό νησί των Κυκλάδων. Αν και μισθοσυντήρητοι, δεν δίστασαν να συνάψουν δάνειο για να αγοράσουν εκείνο το πολυτελές αυτοκίνητο που έβλεπαν στις διαφημίσεις, δεν φοβήθηκαν να πάρουν «διακοποδάνειο» για το θερινό τους ταξίδι, ούτε και λυπήθηκαν τις πιστωτικές τους κάρτες για τα ακριβά τους ενδύματα. Βλέπετε, είναι ακόμη 2002, το κόστος του δανεισμού είναι χαμηλό και ουδείς φοβάται να ανοιχτεί οικονομικά. Η ελληνική κοινωνία ζει τον παροξυσμό του ευρώ, η χώρα επιταχύνει τους δεσμούς της με τον δανεισμό και η κατανάλωση βαφτίζεται... ανάπτυξη! Ηταν η αρχή του ελληνικού easy leaving, που φαίνεται να κλείνει τον κύκλο του.

Ολα αυτά δεν έγιναν ξαφνικά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η Ελλάδα έδωσε κερδοφόρες μάχες για τη μείωση του χρέους και συμμάζεψε κάπως το «ξεχειλωμένο» ταμείο της. Η φρενίτιδα του Χρηματιστηρίου και οι άντληση δισεκατομμυρίων από επενδυτές και μετόχους δημιούργησαν εντυπωσιακή συγκέντρωση πλούτου σε διάφορες ζώνες της οικονομίας. Περιοδικά και κανάλια επιδόθηκαν σε έναν αγώνα προώθησης συγκεκριμένου lifestyle, επιδοτώντας ουσιαστικά το θυμικό μιας κοινωνίας που άλλαζε κατηγορία και ταχύτητα. Από τους νοικοκυραίους που γέμισαν τις μεγάλες πόλεις από την επαρχία και έχτισαν το «ελληνικό θαύμα», προέκυψε μια νέα γενιά ανθρώπων που πίστεψε ότι η σύγκλιση με την Ευρώπη είχε φτάσει. Οτι, δηλαδή, ακόμη και αν δεν παράγουμε ούτε εξάγουμε όπως οι Γερμανοί ή οι Γάλλοι, μπορούμε να ζήσουμε όπως αυτοί ή και καλύτερα.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα γκουρμέ εστιατόρια, τα πανάκριβα κοκτέιλ, τα νέα γυάλινα αρχιτεκτονικά θηρία των Αθηνών, οι σπουδές και τα ταξίδια στο εξωτερικό δημιούργησαν μια ψευδαίσθηση ευμάρειας και οικονομικής μεγέθυνσης στο με γαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Η άλλοτε φτωχή Ελλάδα πίστεψε πραγματικά για μια στιγμή ότι έκανε την υπέρβασή της.

Πρωταγωνιστές πάνω σε αυτό το οικονομικό κρεσέντο δεν ήταν άλλοι από τους μετέχοντες της καθ΄ ημάς μεσαίας τάξης, η οποία συγκροτήθηκε όπως όπως στα χρόνια της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης και κατέστη η αιχμή του δόρατος στα πρώτα χρόνια της παγκοσμιοποίησης.

Η πορεία όμως στη συνέχεια δεν ήταν παρόμοια. Με την πτώση του ολυμπιακού και ποδοσφαιρικού πυρετού του 2004, οι πρώτες αδυναμίες αυτού του μοντέλου άρχισαν να αναδύονται. Επιχειρήσεις κατέρρευσαν ως χάρτινοι πύργοι. Εκλεκτά μέλη άλλοτε πανίσχυρων κλάδων- οι οποίοι στην πιάτσα αναγνωρίζονται με το συνθηματικό «παλιά λεφτά»- ξεκίνησαν να πνέουν τα λοίσθια. Επιφανείς επιχειρηματίες και λογιστές εξαφανίστηκαν νύχτα, κρυπτόμενοι ακόμη στο εξωτερικό, τρώγοντας τα λεφτά που αβγάτιζαν. Η ανεργία επανήλθε δριμύτερη και χτυπά την πόρτα στο 30% των ελληνικών σπιτιών, με ιδιαίτερη προτίμηση κυρίως σε αυτούς που δεν φταίνε: τους νέους. Τα οικονομικά στοιχεία εξηγούν με μια ματιά όλα όσα το πολιτικό σύστημα χρειάστηκε πολλές τετραετίες να παραδεχθεί. Ο δανεισμός των νοικοκυριών εξαπλασιάστηκε την τρέχουσα δεκαετία, ενώ το ίδιο συνέβη με το άνοιγμα των ελληνικών επιχειρήσεων.

Χαρακτηριστικό δείγμα του αδιεξόδου αποτελεί η πορεία των ακάλυπτων επιταγών. Μέσα σε επτά οικονομικά έτη πενταπλασιάστηκαν! Κράτος, νοικοκυριά και επιχειρήσεις ζούσαν όλοι με τα δανεικά. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια και προμηνύουν ότι έρχονται αλλαγές. «Το Βήμα» παρουσιάζει σήμερα στοιχεία που δείχνουν τη δραστική αλλαγή στο βιωτικό επίπεδο των Ελλήνων, ενώ απευθύνθηκε σε παράγοντες της αγοράς που γνώρισε μεγάλη άνθηση τα προηγούμενα χρόνια, ζητώντας κυρίως τις προβλέψεις τους για την επόμενη ημέρα.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=327846&dt=25/04/2010

ΚΕ: Κάλεσμα σε πανελλαδική κινητοποίηση


Πανελλαδική κινητοποίηση για την διάδοση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, με την οποία θα εκφράζεται η συνολική αντίθεση στη σημερινή πολιτική αλλά και το πολιτικό σύστημα, ανακοίνωσε η Αλέκα Παπαρήγα.

Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, μιλώντας κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ανέφερε ότι η κινητοποίηση αυτή θα κορυφωθεί στις 15 Μαΐου με πανελλαδικό συλλαλητήριο, ενώ υπογράμμισε ότι τώρα ήρθε η στιγμή να πάρει σάρκα και οστά, να διαμορφωθεί διακριτά ένα κοινωνικολαϊκό μέτωπο πολιτικής και μαζικής δράσης από τις ριζοσπαστικές δυνάμεις που είναι υπαρκτές και πρέπει να πολλαπλασιαστούν.

Η Αλέκα Παπαρήγα επεσήμανε την ανάγκη το λαϊκό κίνημα να αντιδράσει για να μπλοκαριστεί η σημερινή πολιτική, διαφορετικά, πρόσθεσε, η ήττα του κινήματος θα είναι βαριά και θα το επηρεάσει για πολλά χρόνια.

Η γγ του ΚΚΕ ανακοίνωσε ότι απέρριψε πρόταση των εκπροσώπων της ΕΚΤ, το ΔΝΤ και της ΕΕ, της Τρόικας δηλαδή, για συνάντηση με το ΚΚΕ, γιατί, όπως είπε, δεν έχουμε τίποτε να συζητήσουμε.

zougla.gr

Δεν αντέχουμε άλλο να βλέπουμε να ρημάζετε τις ζωές μας

Ελευθέριος Ανευλαβής

«Απ’ τα τσακάλια,
δε γλυτώνεις μ’ εφκές ή παρακάλια»
(Κ. Βάρναλης).


Δεν μας κλέψατε μονό τον ισχνό μισθό μας, που με δικά μας έξοδα μας δίνατε.

Μας ΚΛΕΨΑΤΕ τους πιο ακριβούς θησαυρούς μας, που μέσα στην παλιά κασέλα
κρύβαμε:

Την ελπίδα για το αυριανό σαλπάρισμα, προς μια καινούργια χώρα.
Τα εισιτήρια για το ταξίδι μας, για μια ζωή που μας αξίζει.
Το κρυφό ανεπίδοτο γράμμα στους κυβερνήτες μας, που μας πρόδωσαν.
Τη φωτογραφία του πεθαμένου καπετάνιου μας, να καλαφατίζει ολοκαίνουργο
καράβι, πλησίστιο για το λιμάνι της ελπίδας.
Τη φωτογραφία της γιαγιάς, με τα παραμύθια, για τις όμορφες αλλοτινές μέρες.
Τη χαρά, να βλέπουμε το χαμόγελο στα χείλη των παιδιών μας κι όλων των
παιδιών, στο πρωινό ξεμύτισμα του Ήλιου.
Τα μυστικά σχέδια των «επαναστάσεών» μας, για όλα όσα μας πληγώνουν.
Όλες τις ιδανικές μας αυταπάτες, που μας κρατούσαν στη ζωή.

ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ όλα τα υπάρχονταά μας, αντί πινακίου φακής, στις άπληστες αγορές και το αντίτιμό τους το καταχραστήκατε.

ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΑΛΑΛΟΥΣ, χωρίς τη θεϊκή μας γλώσσα, να ψελλίζουμε γρυλίσματα δήθεν ευρωπαϊκά.

ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΑΤΕ Τ’ ΑΥΤΙΑ, για να μην ακούμε τον απολλώνιο ύμνο μας, πάρα μόνο το τιντίρισμα του άνομου χρυσού σας και το γρύλισμα των αδόντων αιδοίων της τηλετύφλωσης.

ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΣΑΤΕ για να μην βλέπουμε τον δικό μας Παρθενώνα, πάρα μόνο τη
γύμνια των χρυσωμένων οπισθίων της παγκοσμιοποιημένης αγοράς σας.

ΜΑΣ ΜΑΘΑΤΕ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΦΟΒΙΣΜΕΝΑ και με καλοδεχούμενες λέξεις από όλες τις λογοκρισίες. Με κομψές εκφράσεις που δεν ενοχλούν καμία καθεστηκυία τάξη. Να μην λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, και τους κλέφτες κλέφτες.

Τώρα στα σχολεία διδάσκουν:
«Την εποχή των αγενών μετάλλων» (Μ. Αναγνωστάκης).
Την νεοφιλελεύθερη ιστορία του συνωστισμού της Σμύρνης.
Την πολυπολιτισμική αρλούμπα της εκρίζωσης των μύθων και των παραδόσεων ενός λαού που γέννησε τον μύθο και τον έκανε παράδοση.

Μυθοδίαιτος, όμως, είναι ο άνθρωπος. Αδύνατον να ζήσει χωρίς μύθο.

ΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ.
Κι έμεινε ξυλάρμενο μέσα στον ωκεανό του παγκοσμιοποιημένου τίποτα.

Να, έρχονται, οι παγκοσμιοποιημένοι τυμπανιστές:
Του χυδαίου ρυθμού των ορμονών του σεξ (όχι του έρωτα).
Της ασχήμιας των καταναλωτικών παραισθήσεων.
Του βόρβορου των χρηματοπιστωτικών ψευδαισθήσεων.
Της καταφρόνιας των κοινωνικών διεκδικήσεων.

Οι προγραφείς τεχνοκράτες.
«Οι ληξίαρχοι των ημερών μας» (Μ. Αναγνωστάκης), από την Εσπερία.

Τα ΠΗΡΑΝΕ όλα, τα ΚΛΕΨΑΝΕ όλα, τα ΧΑΛΑΣΑΝΕ όλα.
Αυτοί, των ονείρων οι παγκοσμιοποιημένοι τρομοκράτες.

Ελαύνουν, τα επίλεκτα αγήματα:
Των βιαστών της εθνικής μας συνείδησης.
Των κερδοσκόπων του ιδρώτα του λαού μας, ντόπιων και ξένων.
Των «περάστε αυθέντα» πολιτικατζήδων μας.
Των εκμαυλιστών των οραμάτων μας.
Των δολοφόνων των ονείρων μας.
Των εργολάβων του ξεπουλήματος της χώρας μας

Εμείς, όμως, μήτε το Κουραδονήσι μας σας πουλάμε, αχρείοι της Εσπερίας (ντόπιοι και ξένοι).

Σπουδαγμένοι της Δύσης, περπατάτε πάνω στους μύθους του Ησιόδου, του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη.
Πατάτε πάνω στους ώμους του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Ηράκλειτου, του Παρμενίδη, του Εμπεδοκλή.
Ζείτε μέσα στο πιθάρι του Σκύλου Διογένη και των άλλων κυνικών.
Γράφετε Ιστορία με τη γραφίδα του Θουκυδίδη.

Και ξεχνάτε, υπερφίαλοι αθέμιστοι (Όμηρος), απόφοιτοι των φώτων της Εσπερίας, πως: Στο ίδιο τούτο το χώμα, ο ίδιος λαός, εδώ και 3.000 χρόνια μιλάει την ίδια γλώσσα και λέει τον ουρανό, ουρανό• τη θάλασσα, θάλασσα• τη γη, γη• τον αέρα, αέρα.

Και δεν μάθατε, σεις, οι πολιτισμένοι της Δύσης, πως:
Πολλοί γαρ πλουτούσι κακοί, αγαθοί δε πένονται.
Αλλ’ ημείς αυτοίς ου διαμειψόμεθα της αρετής τον πλούτον:
μα εμείς δεν θ αλλάξουμε την αρετή με τα δικά τους πλούτη. (Σόλων)

Και δεν περνάει από τον νου σας, σας διαφεύγει, Κήνωνες φύσγοντες: χοντροκοιλαράδες, (Αλκαίος, λυρικός ποιητής από τη Μυτιλήνη) πως:
«Με την αρετή η Ελλάδα, αντιμάχεται την φτώχεια και τη σκλαβιά: Αρετή διαχρεωμένη η Ελλάς την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην» (Ηρόδοτος).

Την αρετή μας την ξεφτίσαμε με τα χρυσοστόλιστα ψιμύθια, που μας πασάρατε. Μα υπάρχει, αλώβητη, η ανάμνησή της.

Κάπου, κρυφά, στη θάλασσα της ψυχής μας, στις θάλασσες της ελληνικής πατρίδας, κάτω από «τον ήλιο τον ηλιάτορά μας», αρμενίζει «το τρελοβάπορο» των Ελλήνων Ανθρώπων.

Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
Χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε

Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς
Βάσανα ξεφορτώνει και αναστεναγμούς
...
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
Μπήκαμε μεσ’ στα όλα και περάσαμε. (Ο. Ελύτης).

Γιατί, ευρωπαιοχρυσαγορίτες — Ευρωπαίοι και χρυσά αγόρια (golden boyes για τους αγγλοβαρεμένους και αγορά) και ΗΠΑνθρωποι και ΔΝΤ (Διεθνή Νομισματικά Τέρατα)

στα μέρη τα δικά μας, (σ.σ. στην καθ’ ημάς Ανατολή), κάνει ό,τι ώρα μας αρέσει κι ας λένε τα Γκρήνουιτς, (Ο. Ελύτης). Με μια απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό το «κάνει ό,τι ώρα μας αρέσει»: Η ευαισθησία και η εντιμότητα δεν αγοράζονται, ούτε πωλούνται στην αγορά.

Γιατί, κι άλλοτε, «Όταν σηκώσαμε τη σημαία αναντίον της τυραγνίας»,

Μαζί με τον «αγράμματο» Μακρυγιάννη μας — μακάρι να μπορούσαν να νιώσουν μια λέξη του οι «φωτισμένοι» Δυτικοί.

Μαζί με τον αθυρόστομο-ελευθερόστομο, «κλάστε μου τώρα τον μπούτζον», Καραϊσκάκη μας (Δ. Φωτιάδη, Καραϊσκάκης, σελ. 885), τον δολοφονημένο από τους ξένους και τους ντόπιους σφουγγοκωλάριούς τους.

Μαζί με όλους του πατριώτες Έλληνες, από καταβολής της ιστορίας του λαού μας — κι ας μην έλειψαν οι προδότες, οι ρουφιάνοι, οι δωσίλογοι, οι κάλπηδες, οι πατριδέμποροι. Κι ο Νόμος, «των ανόμων ασπίδα».

Γιατί, και τότε, «Ξέραμε ότι είναι πολλοί... κι έχουν όλα τα μέσα... όμως πολεμούμεν όσο μπορούμεν ανατίον της τυραγνίας». (Μακρυγιάννης).

Γιατί, για τους Έλληνες (όχι για τους μεταμοντέρνους νεοελληναράδες πατριδεμπόρους):

«Ουδέν γλύκιον πατρίδος» (Όμηρος).

«Σ’ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
Μόνον ετούτον αγαπώ» (Ο. Ελύτης).

zougla.gr

Δεν συμμετείχαμε όλοι στο πάρτυ – γιατί να πληρώσουμε όλοι;

Ένα βασικό επικοινωνιακό πιασάρικο επιχείρημα για την προσφυγή στο ΔΝΤ – το οποίο ακούγεται όλο και συχνότερα- είναι ότι στο πάρτυ συμμετείχαμε όλοι και άρα όλοι πρέπει να πληρώσουμε.

Ας πούμε λοιπόν ότι δυνητικά καλεσμένοι στο πάρτυ ήταν 1000.

Οι 100 πήραν λεφτά από τους 900 για να μπουν μέσα και να φωνάξουν σε λίγο και τους υπόλοιπους. Οι 30 έκατσαν πρώτο τραπέζι πίστα. Οι υπόλοιποι 70 στριμώχτηκαν στο μπαρ. Κάθε λίγο κάποιος από τους 70 έβγαινε έξω και έλεγε στους 900: «Παιδιά σε λίγο θα μπείτε, δώστε κανά φράγκο και θα τα κανονίσουμε όλα».

Με διάφορα τεχνάσματα, υποσχέσεις και απειλές οι 100 είχαν σε διαρκή αφαίμαξη τους 900.

Όταν οι 900 αγρίευαν έβαζαν έναν μέσα για ένα ποτάκι στο όρθιο, να δει τι ωραία που είναι, να το μεταφέρει στους υπόλοιπους να κάνουν λίγη υπομονή ακόμα.

Τα χρόνια πέρασαν, οι 100 πέρασαν υπέροχα, οι 900 ζούσαν με την προσμονή. Οι 30 αγχώθηκαν. Ο λογαριασμός ήταν πολύ μεγάλος. Μπουκάλια, σφηνάκια, λουλούδια, παρελκόμενα. Είπαν στους 70 να βγουν για μια ακόμη φορά έξω, να μαζέψουν λεφτά. «Δεν θα μας δώσουν πάλι, άσε που μπορεί και να μας πλακώσουν» αντέτειναν.

Και τότε οι 30 μεγάλοι συνεννοήθηκαν με το μαγαζί και αποφάσισαν να στείλουν τους μπράβους, να πάρουν από τους πολλούς ότι έχουν και δεν έχουν.

Ελπίζω να περάσατε καλά κύριοι. Τύφλα στο μεθύσι είστε.

http://www.antinews.gr/?p=42523

Οι βουλευτές θα μας τρελάνουν:
1.500.000 ευρώ επίδομα για αγορά H/Y!!!

Την ίδια στιγμή που ανακοινώνονται τα νέα οικονομικά μέτρα και οι "απλοί άνθρωποι του μόχθου" καλούνται να πληρώσουν "το μάρμαρο", η Βουλή των Ελλήνων κατά ομόφωνη απόφαση (ΦΕΚ223 Α) ενέκρινε, εν μέσω κρίσης, πρόγραμμα επιδότησης για όλους ανεξαιρέτως, τους βουλευτές και ευρωβουλευτές προκειμένου να αγοράσουν το δικό τους προσωπικό εξοπλισμό πληροφορικής, προκειμένου να αναπτύξουν τις δημόσιες σχέσεις τους μέσω του διαδικτύου με προϊόντα όπως:
Επιτραπέζιους Η/Υ , Laptops, Notebooks, πολυμηχανήματα-εκτυπωτές, Τηλεφωνικό κέντρο, Fax, Λογισμικό αυτοματισμού πολιτικού γραφείου , προγράμματα Η/Υ ,Δορυφορικό δέκτη και ότι άλλο gadget μπορεί να περιλαμβάνει ένα σύγχρονο πολιτικό γραφείο.

Όπως προκύπτει από το επίσημο έγγραφο κάθε βουλευτής επιλέγοντας τον δικό του προμηθευτή , προσκομίζει στο Τμήμα Προμηθειών και Διαχειρίσεως της Βουλή τιμολόγια αγορά έως 5.500 ευρώ έκαστος (αναλόγως με την κατηγορία που ανήκει) και ο προμηθευτής θα. περνάει να εξοφλείται από τη Βουλή των Ελλήνων.

Με έναν πρόχειρο υπολογισμό των τριακοσίων της βουλής μαζί με τους ευρωβουλευτές πού επίσης δικαιούνται το επίδομα μάς δίνει ένα ποσό μεγαλύτερο από 1.500.000 ευρώ.

Με τις υγείες μας, να τους χαιρόμαστε!!!

απο ένα email που κυκλοφορει..

...Πληροφορίες αναφέρουν ότι μέσα στο μαύρο της οικονομικό χάλι η Ελλάδα και στα πρόθυρα πτωχεύσεως, δέχτηκε προ καιρού προτάσεις

1. Από την Κίνα η οποία λέγοντας ότι θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα, μας προτείνει
Να μας ξεπληρώσει όλο το δημόσιο χρέος, χωρίς αντάλλαγμα (τι είναι το χρέος της Ελλάδας για τις οικονομικές δυνατότητες της Κίνας
• Να μας δανείσει ότι ποσό αναγκαιεί για την λειτουργία της χώρας μέχρι το καλοκαίρι, με 1% (έναντι 6,7% των Γερμανών)
• Να μας στείλει όσους τουρίστες θέλουμε ή έστω όσους έχουμε την υποδομή να φιλοξενήσουμε.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Ο Χ Ι, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ
2. Από την Ρωσία για οιαδήποτε βοήθεια, οικονομική και μη με προυπόθεση να ενεργοποιηθεί η συμφωνία του περίφημου αγωγού και να της δοθεί η δυνατότης επισκευής πολεμικών της πλοίων στην Σύρο (όπως ήταν και παλαιότερα με τα «εμπορικά» της πλοία).
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Ο Χ Ι, ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ
3. Από τα Εμιράτα
• Να τους δοθεί το ανενεργό αεροδρόμιο του Ελληνικού, το οποίο αφού το εκσυγχρονίσουν πλήρως, να το χρησιμοποιούν για τα lear jet των Εμίρηδων (εννοείται με ενοίκιο)
• Να τους δοθεί μέρος της παραλίας κάτω από το αεροδρόμιο, για να κατασκευάσουν μαρίνα, όπου να ελιμενίζονται θαλαμηγοί των Εμίρηδων (δηλαδή να μπορούν να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο και περνώντας απέναντι, να φεύγουν με την θαλαμηγό τους για κρουαζιέρες στο Αιγαίο)
• Να τους παραχωρηθεί η Ν/Ε περιοχή του Περάματος (η οποία είναι ανενεργή και όσοι εργάζονταν εκεί είναι σήμερα άνεργοι), προκειμένου να κατασκευάσουν σύγχρονο ναυπηγείο, όπου θα κατασκευάζουν δικές τους θαλαμηγούς
• Να τους παραχωρηθεί μέρος στο Φάληρο, όπου να προσδέσει μεγάλη υπερπολυτελής θαλαμηγός - Casino (πλωτό casino). Εννοείται ότι εκτός των άλλων καταβάλουν στο Ελληνικό κράτος ποσοστά από τα κέρδη.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: Κ Α Μ Ι Α. Εδώ και καιρό, βρίσκεται κλειδωμένο στα συρτάρια της Κατσέλη (σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων απάντησε με μισόλογα του τύπου ότι δεν πρόκειται για κάτι ενδιαφέρον!!!!!)
Μην ξεχνάμε τις προτάσεις που έχουν γίνει από ειδικούς και έχουν αναφερθεί σε προηγούμενο mail (κατάργηση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα του «πόθεν έσχες» και Τειρεσία, κρατικοποίηση casino, κλπ) που σε ελάχιστο χρόνο θα πλημμύριζαν την Ελλάδα με χρήμα
Και σαν επίλογος όλων αυτών, προφανώς συνεχίζει να υφίσταται το γνωστό προ 10ετιών θέμα του τεράστιου ορυκτού πλούτου της χώρας μας, για τον οποίο όποιος τολμούσε να μιλήσει, χαρακτηριζόταν από γραφικός έως ψυχοπαθής (τώρα τελευταία άρχισαν επιτέλους τα ΜΜΕ να ασχολούνται με το θέμα). Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΝΙΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟ, ΟΥΡΑΝΙΟ, ΟΣΜΙΟ, ΒΩΞΙΤΗ.. ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΤΗΣ ΤΟ ΤΡΑΓΙΟ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ: ΣΕ ΟΛΑ Ο Χ Ι
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: ...... κατά την κρίση σας
ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΗΜΕΝΗ Η ΚΡΙΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ???

αποκαλυπτική ανοιχτή επιστολή του ποιητή Δημήτρη Ιατρόπουλου, στους Έλληνες τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές κι αρχοντοδεσπότες.

«Κυρίες και Κύριοι, αδελφοί Συνέλληνες. Τώρα που πέσανε πια όλες οι μάσκες, τώρα που η χώρα αυτή, για άλλους Πατρίδα, για άλλους χώρος επιχειρήσεων και για άλλους κερδοσκοπικός παράδεισος, κινδυνεύει όχι πλέον να πτωχεύσει αλλά να σβηστεί απ τον παγκόσμιο χάρτη κυριολεκτικά, σε ελάχιστα μονάχα χρόνια, τώρα λοιπόν που οι κατεργάρηδες μέσα κι έξω απ τον τόπο, είναι τόσοι πολλοί ώστε να μην υπάρχουν πάγκοι για να καθίσουν, ας κοιταχτούμε στα μάτια, στα ίσα, κι ας κουβεντιάσουμε σταράτα και κάθετα.
Γνωριζόμαστε όλοι σ' αυτό τον τόπο. Εννοώ κι εσάς τους 10.000 -δεν είσαστε περισσότεροι- κι εμάς που παροικούμε την Ιερουσαλήμ της Ενημέρωσης ως ένοικοι του Δημόσιου Βήματος αυτής εδώ της τραυματισμένης Δημοκρατίας.
Δεν ωφελεί κανέναν μας πια, η Οπισθοδακτυλοκρυψία, το Συναξάρισμα, η Επαγγελματική Υποκρισία και το Αλληλοπαραμύθιασμα. Η Ελλάδα έγινε Μπατεσκυλαλεσταρία. Απευθύνομαι σ' εσάς, -με ξέρετε όλοι, περνάτε καλά

μαζί μου όταν «τα χώνω» από τηλεοράσεως, έχετε διασκεδάσει με τα τραγούδια μου, κοντά μισόν αιώνα τώρα, και σε κάποιες εξαιρέσεις σας μάλιστα, έχετε επικοινωνήσει και με τον καθαρό ποιητικό μου λόγο, κλπ.
Απευθύνομαι σ εσάς, διότι εσείς κυβερνάτε εδώ και πολλά χρόνια τον τόπο. Αγοράζετε και εξαγοράζετε επίορκους, ανίκανους και φτωχομπινέδες πολιτικούς, -οι εξαιρέσεις, πασίγνωστες και φωτεινές δεν αρκούν να τουμπάρουν τη ζυγαριά- φτιάχνετε νόμους και καθιερώνετε διατάξεις σύμφωνα με τα κλειστά δικά σας συμφέροντα, γράφοντας στα παλιά σας τα παπούτσια το λαό αυτής της χώρας. Τον οποίο συχνά πυκνά φωνάζετε να σκύψει κι άλλο και να βγάλει απ τη μύγα το ξύγκι να το καταθέσει στις ατέλειωτες τεράστιες δεξαμενές χρημάτων που είτε κληρονομικά, είτε με τη δικιά σας μαεστρία και ικανότητα, έχετε αποθηκεύσει για πολλές-πολλές γενιές των οικογενειών σας.
Απευθύνομαι σ' εσάς γιατί δεν είσαστε όλοι παλιοτόμαρα, η συντριπτική σας πλειοψηφία έχει σπουδάσει, συνήθως στο εξωτερικό, έχετε λάβει και ελληνική παιδεία, ξέρετε γλώσσες αλλά μιλάτε και την ελληνική πολύ καλά.
Έχετε διαβάσει ιστορία και μετέχετε των παραδόσεων στο βαθμό που οι τελετές τους σας εξασφαλίζουν ένα μίνιμουμ ψυχικής ευφορίας.
Πολλοί από σας είσαστε και αληθινά φιλοπάτριδες. Και βοηθάτε μακριά από τη δημοσιότητα με συγκεκριμένο φιλανθρωπικό έργο.
Κανείς δεν δικαιούται να σας βάλει σ' ένα καζάνι όλους μαζί, έτσι απλουστευτικά και αφελώς.
Απευθύνομαι λοιπόν σ εσάς, γιατί ετούτες τις μέρες η Ιστορία μας η Ελληνική, μας χτυπάει τα τζάμια των παραθύρων, έρχεται τη νύχτα στον ύπνο μας, κυκλοφορεί αμεταμφίεστη πλέον στους δρόμους μας, τη βλέπετε βουρκωμένη να κρεμιέται σαν την πρώτη τυχούσα πουτάνα στα περίπτερα...
Κατ αρχήν, εσείς οι τραπεζίτες μας. Όπως η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδας ομολογεί, το ενεργητικό σας είναι 580 δισεκατομμύρια Ευρώ. Τα τελευταία χρόνια μονάχα, κερδίσατε 350 δις!
Κι εσείς οι επιχειρηματίες μας. Τα «Νέα» γράφανε το Μάη του 09, αυτό που αποκαλύπτει το παγκόσμιο Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, ότι έχετε 10.000 οφ- σορ εταιρίες δικές σας και κάνετε κάθε χρόνο τζίρο, 500 δις!
6.000 από σας χρωστάτε 15 δις ευρώ στο κράτος! Αλλά τα ρέπος σας, γίνανε τα τελευταία χρόνια 277 δις ευρώ! Και οι προθεσμιακές σας καταθέσεις στις τράπεζες είναι άλλα 136 δις!
Και το επίσημο Ενεργητικό των επιχειρήσεών σας, (τα λέει η ICAP αυτά) έχει φτάσει στα 700 δις!
Την ίδια ώρα αυτή η κυβέρνηση, έχει κιόλας ανακοινώσει τη χρηματοδότησή σας με 10 δις ευρώ μέσω του ΕΣΠΑ, με άλλα 7,2 δις ευρώ μέσω του Επενδυτικού Νόμου, με άλλα 6 δις μέσω των «Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα», ενώ άλλα 4 δις ευρώ σας τα χαρίζει για τις πληρωμές των ασφαλιστικών εισφορών που οφείλετε!

Τι άλλο θέλετε πια; ΄Ελεος!

Εσείς οι εφοπλιστές μας, πάλι, το έλλειμμα των 30 δις ευρώ για το οποίο πάμε να βουλιάξουμε έναν ολόκληρο λαό στη μιζέρια, ισοδυναμεί, («Καθημερινή» (8/9/2009)), με μια και μόνο παραγγελία σας για τη ναυπήγηση των νέων 777 ποντοπόρων πλοίων σας εντός του 2009!

Όσο για σας αρχοντοδεσπότες, με την αμύθητη περιουσία που δεν μπορεί να μετρηθεί καν, τι να πει κανείς, οι αριθμοί χλομιάζουν! Δισεκατομμύρια ευρώ, τεράστια φιλέτα της χώρας, χιλιάδες ακίνητα, κτήρια, μέγαρα, καταθέσεις, μετοχές, ΜΚΟ μαϊμούδες, λιβάδια, κοπάδια...

Λοιπόν; Τι θα κάνουμε Κύριοι; Βλέπετε ένα λαό στη συντριπτική του πλειοψηφία ολιγογράμματο, μαστουρωμένο απ τον μπανιστηρτζίδικο λαϊκισμό, και πανικόβλητο. Έχετε κι εσείς, -ξέρετε ποιοι- ευθύνη γι αυτή την κατάντια.

Βλέπετε αναρίθμητους προβοκάτορες να καταστρέφουν τα πάντα, να καίνε τη χώρα βάσει σχεδίου, να βομβαρδίζουν την όποια εναπομείνασα εθνική φυσιογνωμία, να διαλύουν τον κοινωνικό ιστό.

Βλέπετε μια νεολαία ζαλισμένη, και με το δίκιο της. Βλέπετε την ξευτίλα, την υποτέλεια, την υποταγή, η Ελλάδα κινδυνεύει για πρώτη φορά μετά από την ΄Αλωση της Πόλης με μια καινούργια Άλωση.

Θα το επιτρέψετε; Τι σόι αίμα κυλάει στις φλέβες σας; Πόσο νομίζετε ότι θα ζήσετε; Μια μπριζόλα χωράει η κοιλιά σας κι αυτή μετά από άδεια του γιατρού. Για τους απογόνους σας φροντίσατε δεν κινδυνεύουν για πολλές γενιές, τα είπαμε.

Δεν υπάρχει ανάμεσα σας ένας Έλληνας μωρέ, μια αληθινή Ελληνίδα, να βουρκώσει επιτέλους, γαμώ τα λεφτά σας, γαμώ; Η πατρίδα κυλιέται σαν τσούλα στα πεζοδρόμια, οι κωλοσύμμαχοι βγάζουνε όλα τους τα κόμπλεξ, οι ανθέλληνες περιμένουν σαν κοράκια να μοιράσουν τις σάρκες μας, κι εσείς μετράτε τι ακόμα θα κερδίστε απ' αυτό το σαρακοφαγωμένο «νεοελληνικό» κρανίο, που πάνε να του αφαιρέσουν εντελώς τη φαιά ουσία απ την κρανιακή κάψα;

Τα παιδιά μας μισογραμματιζούμενα, οι γέροι μας πανικόβλητοι, οι ψυχές μας πεταγμένες στα πεζοδρόμια, τα όνειρά μας σκέτοι εφιάλτες, ηγέτες δεν έχουμε, πολιτικούς δεν έχουμε, πνευματικούς ανθρώπους δεν έχουμε, μαλάκες οι περισσότεροι, τελεία ο τόπος και πάμε για την παύλα.

ΥΣΤΕΡΟΛΟΓΙΟΝ:

Ε, όχι λοιπόν, όχι! Εσείς κυβερνάτε! Κάντε κάτι. Τη σκόνη μονάχα να δώσετε, σώθηκε η πατρίδα. ΄Εχετε και τον τρόπο και τη δύναμη. Κρατείστε την Ελλάδα, γιατί φεύγει! Και δεν το θέλετε ούτε εσείς, που διαβάζετε την ιστορία, να σας σκατοψυχάνε οι μεταγενέστεροι! Δώσετε στην Ελλάδα τη σκόνη από τα αμύθητα πλούτη σας, για να μην διαλυθεί η σκόνη της μνήμης σας κάποτε, στους πέντε ανέμους. Κάντε αυτό που πρέπει. Τώρα. Εσείς, και αμέσως!


«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» - Ευτυχής ο άνθρωπος που γνωρίζει ιστορία.
Ευριπίδης

και μια ενδιαφερουσα αποψη του "πιτσιρικου"

Η Ελλάδα κατάφερε να δανειστεί περισσότερα από 120 δισεκατομμύρια ευρώ για την επόμενη τριετία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κι όμως, οι Έλληνες δεν είναι καθόλου χαρούμενοι. Αντιθέτως, είναι very very χολοσκασμένοι.



Τόσες δεκαετίες η χώρα ζούσε με δάνεια και κανείς δεν έμοιαζε να ενοχλείται – ήταν όλοι μέσα στην καλή χαρά. Τώρα που καταφέραμε να δανειστούμε τόσα δισεκατομμύρια, γιατί είναι όλοι τόσο στενοχωρημένοι;

Τι; Δεν το ξέρατε ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει; Ελάτε τώρα, πριν χρειαστεί να σε χώσουν στο χειρουργείο για εγχείριση, σε έχει προειδοποιήσει το σώμα σου. Άλλο αν εσύ δεν έδινες σημασία και συνέχιζες να τρως σαν κτήνος, να πίνεις σαν σφουγγάρι και να καπνίζεις σαν φουγάρο.

Στις προηγούμενες εκλογές –μόλις εφτά μήνες πριν- η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πήγε και ψήφισε τα δυο κόμματα που χρεοκόπησαν τη χώρα. Ήταν οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στις οποίες δεν πήγα να ψηφίσω. Το ποσοστό αποχής ήταν 30% - αν η αποχή ήταν 70%, θα σήμαινε πως η κυβέρνηση δεν θα είχε τη νομιμοποίηση του εκλογικού σώματος και δεν θα μπορούσε να μας φορέσει κολάρο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Αλήθεια, γιατί δεν πήγα να ψηφίσω στις εκλογές; Μύγα με τσίμπησε; Όχι, απλώς ήξερα τι πρόκειται να συμβεί –όπως ξέραμε όλοι μας- και σκέφτηκα να κάνω το καλύτερο που μπορούσα για τη χώρα μου. Δεν το κατάφερα, αλλά τουλάχιστον διατήρησα την αξιοπρέπειά μου.

Καταλαβαίνω όλους αυτούς που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί παραπονιούνται σήμερα. Τους ψήφισαν με αποκλειστικό κριτήριο το προσωπικό τους συμφέρον και όχι επειδή πίστευαν ότι θα κάνουν καλό στη χώρα. Οπότε, ας μην κλαίνε τώρα για την πατρίδα που υποδουλώνεται στους ξένους – εσείς τους φέρατε τους ξένους.

Είναι πολύ δυνατός ο πειρασμός της αθωότητας. Πολλοί συμπατριώτες μας πιστεύουν πως το να είσαι Έλληνας είναι πιστοποιητικό αθωότητας. Δεν είναι. Είναι εύκολο και βολικό να παίζεις το θύμα, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να προχωρήσεις στη ζωή σου. Προχωράς, μόνο όταν παίρνεις πάνω σου την ευθύνη. Μάζευε επάνω σου τις ευθύνες – ακόμα και τις ευθύνες των άλλων- και θα γίνεις γίγαντας.

Τώρα ακούω φωνές και κλάματα για τους μισθούς και τις συντάξεις που χάνονται. Δεν έχω κανένα σεβασμό για ανθρώπους που διαμαρτύρονται μόνο όταν θίγεται το ατομικό τους συμφέρον και η τσέπη τους.

Αν είσαι πολίτης, διαμαρτύρεσαι και για την αδικία σε βάρος των συμπολιτών σου και των συνανθρώπων σου – πρώτα διαμαρτύρεσαι για τους άλλους και μετά για σένα. Περιέργως, οι μόνοι που χρησιμοποιούν σήμερα τη λέξη "αλληλεγγύη" -και την δείχνουν έμπρακτα- είναι οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές.

Σε ενοχλούσαν και σε εκνεύριζαν οι πορείες για τη Σερβία, για το Ιράκ και για τους Παλαιστίνιους, όπως σε ενοχλούσαν και οι διαδηλώσεις των άλλων κοινωνικών ομάδων που διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους. Δεν μπορούσες να περάσεις με το αυτοκίνητο και νευρίαζες – σου έκοβαν το δρόμο.

Τώρα θα πρέπει να βγεις εσύ στο δρόμο. Και μπορεί να κόβεις το δικό μου δρόμο. Να σου πω κάτι; Κόψε μου το δρόμο. Θα περπατήσω μαζί σου. Και θα φωνάξω μαζί σου. Και θα πλακωθώ με τους μπάτσους μαζί σου. Αλλά δεν σε γουστάρω καθόλου.

(Η φωτογραφία είναι από διαδήλωση του γαλλικού "Κόμματος της Αριστεράς", η οποία έγινε προχτές στο Παρίσι μπροστά από την Ένωση Γαλλικών Τραπεζών, με κεντρικό σύνθημα "Ο ελληνικός λαός είναι θύμα των τραπεζών". Δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως οι τράπεζες είναι ο μόνος υπεύθυνος για την απόλυτη χρεοκοπία της χώρας μας και της κοινωνίας μας, αλλά κάποιοι διαδηλώνουν για εμάς. Να μην τους ξεχάσουμε.)

http://pitsirikos.net/2010/04/αλληλεγγύη/

Μεγάλες στιγμές, μικροί άνθρωποι
Οι Αθηναίοι στον κλοιό της κρίσης.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ

Έχω κακό προαίσθημα για την κρίση, γνωρίζοντας τη φύση και τον χαρακτήρα των Ελλήνων. Είναι ο πιο εγωιστής και εξυπνάκιας λαός της Ευρώπης - από τις πόλεις κράτη καταλήξαμε στους ανθρώπους νησιά. Καθένας για πάρτη του και ο θεός εναντίον όλων. Ζητάμε την εμπιστοσύνη των αγορών, όταν ο ένας δεν εμπιστεύεται τον άλλον. Από τη «Διχόνοια» του Σολωμού έως σήμερα οι Έλληνες υποψιάζονται και διαβάλλουν τον γείτονά τους, κοιτάζοντας μόνο την ευμάρεια του σογιού του - αυτής της ήπιας μαφίας που γέννησε την αναξιοκρατία και τον νεποτισμό, δημιουργώντας καθ' ομοίωσιν τη θλιβερή καρικατούρα του Έλληνα πολιτικού.

Τα ρίχνουμε όλα στους διεφθαρμένους πολιτικούς, λες και είναι αχειροποίητες παρθένοι: αυτούς τους πολιτικούς οι Έλληνες τους δημιούργησαν, οι Έλληνες τους ψηφίζουν και οι Έλληνες τους καλούν ακόμα στα παράθυρα της τηλεόρασης, κοιτώντας τους σοβαροφανώς όση ώρα παίζουν τη βλακώδη κασέτα τους.

Με αυτό το εξαιρετικά ελικοειδές DNA (που είναι ικανό μόνο για θυμικά πράγματα -Άγιες Λαύρες, ολυμπιακούς αγώνες και έτερους ηρωισμούς!- αλλά αδυνατεί να λειτουργήσει ομαλά σε καιρό ειρήνης) θεωρώ εξαιρετικά απίθανο οι Έλληνες να καταλάβουν την ιστορική στιγμή και να φερθούν ανάλογα. Τόσο οι πολιτικοί όσο και ο λαός.

Ήδη οι υπουργοί λεονταρίζουν στα μέσα («δεν θα επιτρέψουμε να κοπεί ο 14ος! Δεν θα επιτρέψουμε να θιγούν οι αδύνατοι» κ.λπ.) - καρπαζωμένοι Κουταλιανοί, που στο τέλος θα τα δεχτούν όλα με τόκους καθυστέρησης. Και τα υπόλοιπα κόμματα ήδη κοιτάνε πώς θα κερδίσουν μια δυο μονάδες, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, με ένα αλλοπρόσαλλο ΠΑΜΕ στο λιμάνι και τον Τσίπρα να ζητάει δημοψήφισμα για να κάνει ντα τις αγορές!

Η ίδια χαριτωμένη αίσθηση ανυπακοής σαβουροσέρνεται στο πλήθος, που ξύπνησε βιαίως από τον λήθαργο του lifestyle. Κανένας δεν είναι διατεθειμένος να υποστεί τη λιτότητα που απαιτείται. Διότι το θεωρεί ένδειξη προσωπικής (όχι κοινωνικής) αποτυχίας, αφού ποτέ δεν ένιωσε και δεν φέρθηκε ως μέλος μιας κοινωνίας αλλά ως καουμπόι του μεσονυκτίου - άτακτος κι ημιπαράνομος! Δεν έχει τη συλλογική συνείδηση να καταλάβει ότι, εδώ που φτάσαμε, μαζί σωζόμαστε ή μαζί χανόμαστε: πάλι θα προσπαθήσει να λουφάρει, να στρίψει διά του αρραβώνος, να πλουτίσει μέσα στον χαμό. Αφού πάντα οι άλλοι φταίνε, αυτός έχει οικογένεια, έχει παιδιά - αμάρτησε για το παιδί του! Πολιτικοί και ψηφοφόροι - φτιαγμένοι από το ίδιο ύφασμα.

Ήδη οι πρώτες αντιδράσεις των ελληνικών media επιβεβαιώνουν τον φόβο μου. Το ναυάγιο αναλύουν εκείνοι που το δημιούργησαν. Ένα κύκλωμα κλειστό, προσώπων και οργανισμών, που ζουν και χαίρονται από την αδιαφάνεια, την αδικία και κυρίως την αναμπουμπούλα. Ελάχιστες οι ψύχραιμες φωνές, ελαχιστότερες οι ακηλίδωτες.

Και πού να βρεις τους τελευταίους μοϊκανούς; Στα μικρά έθνη συμβαίνει να σε παίρνουν τα σκάγια του φόνου, ακόμα κι αν είσαι αμέτοχος. Και δεν μπορείς να είσαι εντελώς αμέτοχος. Αν λίγο αίμα δεν λερώσει και τα δικά σου χέρια, δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξεις. Το σύστημα εξαφανίζει όσους δεν συνεργάζονται ή όσους δεν σιωπούν επιλεκτικά. Διασώζουν την τιμή του έθνους κάτι μονόφθαλμοι, κάτι ολίγον έγκυοι, οι οποίοι τουλάχιστον κρατάνε τα προσχήματα - σαν τον πορτοφολά που αφήνει λίγα ψιλά στο θύμα του για το ταξί του γυρισμού. Σε αυτούς ανήκω - δεν έχω ψευδαισθήσεις.

Να ευχηθώ να αλλάξουμε νοοτροπία; Ωραία λοιπόν, το εύχομαι! Εύχομαι επίσης να φυτρώσει το Χρυσόμαλλο Δέρας στον κήπο μου. Και να γίνει ποταμάκι η Φωκυλίδου.

Φοβάμαι ότι η επιθετική μοναξιά που νιώθει κάθε Έλληνας θα γίνει στον καιρό που θα 'ρθει η αιτία που τα μέτρα δεν θα εφαρμοστούν και θα αποτύχουν, οι άσχετοι και διεφθαρμένοι πολιτικοί θα απαξιώνουν το έθνος εξακολουθητικά και νέες μορφές απάτης, εγκλήματος και κοινωνικής εχθρότητας θα αναφυούν.

Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές - ως ανθρωπάκια.