400 διαδηλωτές και διαδηλώτριες πορευτήκαμε σήμερα17 Οκτώβρη στους δρόμους της Νίκαιας σε μια πορεία οργής για την πρόσφατη δολοφονία του 25χρονου πακιστανού μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από βασανιστήρια στο Α.Τ. Νίκαιας, καλεσμένη από αναρχικές συλλογικότητες και τοπική συνέλευση από τις περιοχές.
Περάσαμε από κεντρικούς δρόμους της περιοχής, από το σπίτι του δολοφονημένου και κατευθυνθήκαμε προς το τμήμα. Οι μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις των ΜΑΤ, Δέλτα και Ζήτα που «συνόδευαν» τη διαδήλωση, μπροστά, πίσω και σε παράλληλους δρόμους, υπέδειξαν την επίσημη τοποθέτηση του σοσιαλιστικού πια Υπουργείου Δημόσιας Τάξης (Προστασίας του Πολίτη!): κάλυψη και στήριξη των βασανιστών φονιάδων, αστυνομική κατοχή της περιοχής για τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης. Εξάλλου, ότι συνέβαινε θα συνεχιστεί: ξύλο βασανιστήρια, εξευτελισμοί σε όλα τα αστυνομικά τμήματα της επικράτειας.
Στη συγκέντρωση και κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της πορείας η βροχή δυνατή. Όμως στο ύψος του Α.Τ. Νίκαιας δεν ήταν μόνο οι στάλες της βροχής. Η διμοιρία του αστυνομικού φράγματος, προστασίας του τμήματος δέχτηκε και μια βροχή από πέτρες. Η συντεταγμένη συνέχιση της πορείας και αποχώρηση από το σημείο αντιμετώπισε τη συνδυασμένη επίθεση δυνάμεων των ΜΑΤ στην πίσω πλευρά και στα πλάγια της πορείας. Οι περιφρουρήσεις κράτησαν ενώ κάτοικοι από τα πεζοδρόμια και τα μπαλκόνια αποδοκίμαζαν ή έβριζαν τον αστυνομικό στρατό κατοχής. Όμως μέσα στο νέφος των δακρυγόνων και την επίθεση των ΜΑΤ με γκλοπς κάποιοι/-ες αποκόπηκαν με αποτέλεσμα να προσαχθούν.
Η πορεία ολοκληρώθηκε στο περιβολάκι της Νίκαιας, όπως ήταν συμφωνημένο και δεδομένων των προσαγωγών ένα μεγάλο μέρος των συγκεντρωμένων προχωρήσαμε σε κατάληψη του Δημαρχείου Νίκαιας για την άμεση απελευθέρωση των αιχμαλώτων συντρόφων και συντροφισσών μας. Ορισμένοι που αποχώρησαν με τα οχήματά τους σταματήθηκαν στη συμβολή της Πέτρου Ράλλη με τον Κηφισό από μηχανοκίνητες αστυνομικές δυνάμεις και προσήχθησαν επίσης. Ο ακριβής αριθμός των προσαχθέντων παραμένει για την ώρα άγνωστος (παρότι μια σειρά ονομάτων είναι ήδη γνωστά) αλλά σίγουρα διψήφιος, ενώ έχει αρχίσει για κάποιους/-ες διαδικασία απόδοσης κατηγοριών. Το νέο κρατικό δόγμα «δημοκρατία και πυγμή» -έτσι όπως ανακοινώθηκε από το νέο υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κατά του κόσμου της εξέγερσης και κάθε εν δυνάμει αντιστεκόμενου- σε όλο του το μεγαλείο… Όπως στη συγκέντρωση εργατών και ανέργων της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος προχθές Πέμπτη 15 Οκτώβρη έξω από το Υπουργείο Εργασίας στην οδό Πειραιώς. Όπως στα κατεχόμενα εδώ και μέρες Εξάρχεια. Όπως στις πρόσφατες εισαγγελικές παραγγελίες κατά καταληψιών μαθητών. Όπως επίσης προδιαγράφεται για τις κινητοποιήσεις των λιμενεργατών του Πειραιά ενάντια στην πώληση τμήματός του στην COSCO ή τους 1400 απειλούμενους με απόλυση εργάτες των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Η αστυνομική βαρβαρότητα δεν είναι παρά η κατασταλτική εκδοχή της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας: καταπίεση, εκμετάλλευση, υποταγή, θάνατος.
Η νέα πολιτική διαχείριση αυτό που ήρθε κυρίως να διαχειριστεί είναι την κοινωνική διάσταση της κρίσης των ημερών μας: τη διευρυμένη ανυπακοή και σύγκρουση με τις επιταγές της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Καμιά ψευδαίσθηση λοιπόν. Καμιά αλλαγή δεν θα υπάρξει από καμιά νέα κυβέρνηση. Όπως πάντα άλλωστε. Η κρατική τρομοκρατία συνεχίζεται και μαζί ο αγώνας για κοινωνική και ατομική απελευθέρωση, για έναν κόσμο ελεύθερο χωρίς εξουσία.





Στέλιος Μπενετάτος