ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ...ΑΡΧΗΓΕ(ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΣΚΙΝΙΑΤΗΣ)

Είναι και άλλοι ΠΑΣολέδες Ροδίτες, εγω είμαι από τους ποιο ήσυχους.Πρώτα ΡΟΔΟΣ και μετά όλα τα άλλα

Υ.Γ PasGiannina δεν έχω φτιάξει τιποτα εγώ (πραγματικά)

σημερα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΕΞΩ ΤΑ ΟΠΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΤΟΝΥ ΜΑΡΤΙΝΗ ΤΑ ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΡΕΝΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ!!!ΝΑΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΑΙ ΓΕΡΟΙ ΝΑΤΗΝ Ν ΘΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΑΠΟΛΗΤΗ ΕΥΣΕΒΙΑ ΚΑΙ ΘΛΗΨΗ. ΘΥΡΑ 6

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει...

rodfan έγραψε:Πραγματικά ρε φίλε έστω και αν πέρασε ένας χρόνος από εκείνη την μαύρη μέρα δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα
Είχα την τιμή να με αποκαλείς φίλο και να πειραζόμαστε όσων αφορά τις ομάδες
Γνωρίζω πολύ καλά ότι αν υπάρχει παράδεισος εσύ θα είσαι "εκεί" .... όχι μόνο γιατί ήσουν το καλό παιδί που ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως παραδέχονται αλλά γιατί η καλοσύνη που είχες μέσα σου σε έκανε αντί να βλάψεις άλλους να βλάψεις τον ίδιο σου τον εαυτό
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει ....

Ότι έγραψα πέρσι ισχύει το ίδιο και απαράλλαχτο και φέτος ....

Σήμερα που συμπληρώνονται ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ που δεν είσαι πια κοντά μας ..... ο πόνος και θλίψη είναι ακόμα ίδια , ίσως και μεγαλύτερη ....

ΓΙΑΝΝΑΚΗ να ξέρεις ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ να σε ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΦΙΛΕ ....

Δεν προκειτε ποτε να ξεχασω εκεινο το παιχνιδι Διαγορας-ΟΣΦΠ...Ο λογος για το παιδι που εφυγε απο τη ζωη...

Την θυμάμαι την ιστορία. Πέρασαν κιολας 2 χρόνια!!! Είναι τραγικό να χάνονται νέοι ανθρωποι, πόσο μάλλον με δική τους επιλογή. Αντε μετα να μιλάς για ποδόσφαιρο.......Ας είναι ελαφρύ το χώμα.............

Ta ειχε φερει η μοιρα να παιξουμε στην Ροδο τοτε με τον Διαγορα
και παρολο που χασαμε
και παρολο που ηταν η πρωτη ηττα
μεσα μας ξεραμε πως έτσι έπρεπε να γινει..
Ας είναι ελαφρύ το χώμα.....

ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΘΕΣΑΤΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ,ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΜΕ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΑΡΧΗΓΕ ΑΡΧΗΓΕ.......

Κρίμα, νέο παλικάρι...
Να είμαστε καλά και να τον θυμόμαστε.

Δυο χρόνια χωρίς τον Γιάννη Κοσκινιάτη!

Αναπαραγωγή από το 12soccer.gr

Ο Γιάννης, δεν θα είναι ποτέ μόνος, γιατί χιλιάδες σκέψεις, οι δικές μας σκέψεις, θα τον συντροφεύουν. Υπό άλλες συνθήκες, η ημέρα εκείνη, θα ήταν μια μέρα γιορτής για το ποδόσφαιρο του νησιού…
Ο Διαγόρας, λίγους μήνες μετά την επιστροφή στη Β’ Εθνική ύστερα από 16 χρόνια, υποδεχόταν τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο Ελλάδος. Στερημένοι από ανάλογες παραστάσεις, ετοιμαζόμασταν για το γήπεδο από νωρίς…
Η ώρα είχε φτάσει. Το γήπεδο γεμάτο, από οπαδούς τόσο του Διαγόρα, όσο και του Ολυμπιακού Πειραιώς. Τραγούδια, συνθήματα και κλίμα ανάλογο μιας συνάντησης ανάμεσα σε μια ομάδα του νησιού μας και τον πρωταθλητή Ελλάδος.
Το ξεκίνημα για τον Διαγόρα όμως, δεν ήταν το ιδανικό. Οι «ερυθρόλευκοι» του Ερνέστο Βαλβέρδε, προηγήθηκαν με τον Όσκαρ στο 14'. Παρά το γεγονός, οι γηπεδούχοι δεν το έβαλαν κάτω και με γκολ του Τριανταφύλλου στο 29’ έφεραν το ματς στα ίσια και έδειξαν πως για μια ακόμη χρονιά, ήταν διατεθειμένοι να βγάλουν το «λάδι» στον πρωταθλητή. Αυτό, έμελλε να είναι και το σκορ του ημιχρόνου. Όμορφο ποδόσφαιρο, εξαιρετική εμφάνιση από τον Διαγόρα και ευκαιρία για όλους μας να στήσουμε «πηγαδάκια» στο ημίχρονο και να αναπτύξουμε τις δικές μας αγωνιστικές θεωρίες.
Μόνο που τα πράγματα… δεν έγιναν ακριβώς έτσι. Οι ψίθυροι άρχισαν και το περιεχόμενο τους δεν ήταν καθόλου ευχάριστο. «Μάθατε τίποτα για τον Μπόσκι;», ρωτάει ένας φίλαθλος. «Ακούστηκε ότι αυτοκτόνησε!», συμπλήρωσε και μας «πάγωσε» το αίμα. Τον κοιτάζαμε με απορία, αλλά και φόβο. Το ίδιο και αυτός εμάς. Δεν γνωρίζαμε πώς να αντιδράσουμε. Ήταν χοντρό, ήταν τρελό για να είναι πλάκα, αλλά για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δεν μπορούσε να είναι και αλήθεια.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, είχε έρθει η ώρα για τη σέντρα του δευτέρου μέρους. Τίποτα απολύτως όμως δεν θύμιζε πια γιορτή. Τίποτα δεν ήταν ίδιο, σε ένα κλίμα βαρύ κι ασήκωτο.
Τότε, όσοι βρισκόμασταν στο γήπεδο, αρχίσαμε σταδιακά να συνειδητοποιούμε πως αυτό που τρομάζαμε να πιστέψουμε, ήταν αλήθεια. Η ΘΥΡΑ 6 κατέβαζε τα πανό της, οι φίλοι του Διαγόρα δεν έβγαζαν τσιμουδιά και εκείνοι του Ολυμπιακού κοιτούσαν με απορία. Λίγα λεπτά αργότερα, δεν ακουγόταν τίποτα και από κανέναν. Ο γηραιός της πόλης, με τους παίκτες του να μην έχουν ειδοποιηθεί για τη φήμη που άρχισε να επιβεβαιώνεται, έκανε το 2-1 και πάλι με τον Τριανταφύλλου. Το «γκολ» που βγήκε από μέσα τους, δεν ακούστηκε ούτε μέχρι τον αγωνιστικό χώρο.
Όπως δεν ακούστηκε και εκείνο στο 2-2 του Ντιόγο, ένα λεπτό αργότερα. Κι όσο τα λεπτά κυλούσαν, άκουγε κανείς μόνο τον ήχο της μπάλας και τις οδηγίες των προπονητών. Μέχρι το 77’. Τότε τα φώτα έσβησαν και το γήπεδο πλημμύρισε από σκοτάδι, όπως και οι ψυχές μας. Στιγμή σημαδιακή, τρομακτική, αλλά και απαραίτητη όπως τελικά αποδείχθηκε, για να αποχαιρετήσει ένα ολόκληρο στάδιο τον ποδοσφαιριστή, τον άνθρωπο, τον φίλο, τον γνωστό, τον συγγενή, τον άγνωστο Γιάννη Κοσκινιάτη…
Ακούγεται από τη ΘΥΡΑ 6 και σιγά σιγά από το υπόλοιπο γήπεδο. Οι παίκτες του Παύλου Δερμιτζάκη, δεδομένης της διακοπής, ρωτάνε να μάθουν τι έγινε. Το γεγονός, δεν μπορούσε να μείνει άλλο κρυφό…
Βλέποντας τους συμπαίκτες του Γιάννη να κλαίνε σαν μωρά παιδιά και να χτυπιούνται στο έδαφος, κάθε ίχνος ανδρικού εγωισμού εξαφανίστηκε και τα δάκρυα κύλησαν από μόνα τους. Τραγωδία! Μόνο αυτή η λέξη, με τη μεγάλη σημασία, μπορεί να περιγράψει όλα όσα έγιναν εκείνη την ώρα.
Τα φώτα ξαφνικά άναψαν και πάλι. Ο αγώνας έπρεπε να συνεχισθεί και οι «κυανέρυθροι» να παλέψουν για να αφιερώσουν μια μεγάλη νίκη στη μνήμη του φίλου τους. Αυτός ήταν και ο όρκος που έδωσαν άλλωστε πριν μπουν ξανά στο γήπεδο, με την ψυχολογία τους όμως να είναι ήδη «κατεστραμμένη». Το τι ακολούθησε, είναι λίγο πολύ γνωστό. Στο αγωνιστικό μέρος, ο Ολυμπιακός, πριν από δύο ακριβώς χρόνια, πήρε την πρόκριση. Και ο Γιάννης, μια απόφαση που μα τον Θεό, ακόμη δεν μπορούμε να καταλάβουμε…

http://www.mikriliga.com/portal/arthro.php?id=2480

πρωσοπικος μου φιλος οπως και ο αδελφος του ο ΑΝΔΡΕΑΣ ι οπιος ειχε σκωτοθει και αυτος πριν σε τροχαιο ατυχημα ,τι να πει κανεις.......
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Παρ' όλο που είμαι νέος στο φόρουμ...Παρ' όλο που είναι ίσως "άσχετη" η χρονική στιγμή...Θέλω να πω και εγώ απο την μεριά μου ότι....ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΑΡΧΗΓΕ......ΓΙΑΝΝΗ ΖΕΙΣ ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ.....

Ήμουν μέσα στο ματς κυπέλου με τον ολυμπιακό....Τα συναισθήματα όταν το μάθαμε ήταν κάτι χειρότερο απο τραγικά..Ήταν πολύ θλιβερά για να είναι αληθινά....Σαν οπαδοί απο εκείνο το σημείο και μετά δεν είχαμε το κουράγιο,την δύναμη να τραγουδησουμε,να έχουμε πανό κρεμασμένα παρ'όλο που προηγούμασταν επι του ολυμπιακού....

Ήμουν μέσα όταν οι οπαδοί του ΠΑΣ κατέθεσαν λουλούδια...Μια κίνηση η οποία δεν πέρασε ΣΑΦΩΣ απαρατήρητη και δεν θα ξεχαστεί ΠΟΤΕ...Τουλάχιστον απο εμένα....

Ήμουν μέσα στο επόμενο εκτός έδρας ματσ της ομάδας μας στην κατερίνη με αντίπαλο τον πιερικό ...Και δεν θα ξεχάσω και την κίνηση των μελανόλευκων να δώσουν λουλούδια στην αποστολή μας και να κρεμάσουν ένα μεγάλο πανό που έγραφε : ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑΝΝΗ...
Είναι ένα θέμα που προσωπικά αφήνει το ποδοσφαιρο και το "οπαδιλίκι" σε δεύτερη μοίρα...

Καλώς ήρθες φίλε diagoritis-6 στην παρέα μας!
Καλά να περάσεις μαζί μας και καλά μηνύματα να έχεις!
Ρίξε και μία ματιά στους κανόνες του forum (βρίσκονται στην πρώτη - κεντρική σελίδα), αν ήδη δεν το έχεις κάνει.

Ναι φίλε μου έτσι είναι όπως τα λες.
Στην Ρόδο είμουν και προσωπικά μερίμνησα από τον σύνδεσμό μου για την ανθοδέσμη προς τιμήν του αρχηγού σας Γιάννη Κοσκινιάτη.
Είναι ένας από τους ελάχιστους αγώνες που δεν μου κακοφάνηκε η ήττα.....για να μην πω πως όλοι μας επιθυμούσαμε την ήττα για μας και νίκη του Διαγόρα για να χαριστεί στον αρχηγό του !
Αnyway, μακάρι να μην περνάμε τέτοιες στιγμές !

Καλώς ήρθες και πάλι !

Ετσι ειναι και κανεις μας δεν θα ξεχασει την Γιανναρα μας ποτε θα ειναι ο αρχηγος στις καρδιες μας και στις ψυχες μας παντοτινα.
Καλως ηρθες και απο εμενα !

Παίδες πέρασε κιόλας ο 3ος χρόνος(μια εβδομάδα από αύριο)χωρίς τον Γιάννη.Από τα μεγαλύτερα ταλέντα στο Δωδεκανησιακό ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα.Ξέρω ότι όσα έχω αναφέρει τα έχετε ξαναπεί,αλλά θέλω να τα πω και εγώ, επειδή είναι το πρώτο μου σχόλιο σε αυτό το τόπικ:

ΓΙΑΝΝΗ ΟΛΗ Η ΡΟΔΟΣ ΣΕ ΘΥΜΑΤΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.ΟΤΙ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΣ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΠΙΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ. ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΗΞΕΡΕ,ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ.

δεν θα σε ξεχασουμε ποτεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
αρχηγεεε αρχηγεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε ΠΟΤΕ!!!!!!

ΑΡΧΗΓΟΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΣ

Γιάννη ΖΕΙΣ για ΠΑΝΤΑ στις ΚΑΡΔΙΕΣ μας

4 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ''ΑΡΧΗΓΟ''
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΚΟΣΚΙ!
https://www.youtube.com/watch?v=jsfratbjtXc

Αιωνία του η μνήμη !

Δεν θα σε ξεχασουμε ποτε Αρχηγε

Πεντε χρονια φτασαν σχεδον χωρις τον Γιαννη!!!... Ομως ζει και βασιλευει στις καρδιες ολων μας!!!

Αιωνία του η μνήμη!