Πάνε 31 ολόκληρα χρόνια από το πρώτο παιχνίδι του Νίκου Γκάλη στην Ελλάδα. Ήταν 2 Δεκεμβρίου του 1979, όταν μπήκε στο Αλεξάνδρειο φορώντας την κίτρινη φανέλα με τον αριθμό «7», που ήταν και η τελευταία με αυτό το νούμερο αφού μετά καπάρωσε το θρυλικό «6».

Ο Νίκος Γκάλης, γεννημένος στο Νιου Τζέρσεϊ στις 23 Ιουλίου 1957 από Έλληνες μετανάστες, είχε από μικρός κλίση στον αθλητισμό. Ασχολήθηκε με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο και την πυγμαχία αλλά ευτυχώς για όλους μας κατέληξε να παίζει μπάσκετ. Έφτασε στο σημείο, στο τελευταίο έτος των σπουδών του να αναδειχθεί 3ος σκόρερ στο NCAA με μέσο όρων πόντων 27,5.

Οι Μπόστον Σέλτικς τον διαλέγουν στο νούμερο 68 των ντραφτ καθώς ένας τραυματισμός του στάθηκε εμπόδιο στην καριέρα του στο ΝΒΑ και ο Γκάλης σκέφτεται την επόμενη ομάδα που παίξει μπάσκετ. Η πρώτη ομάδα που μαθαίνει γι’ αυτόν είναι ο Παναθηναϊκός που όμως δεν καταφέρνει τίποτα. Αφού οι «πράσινοι» βλέπουν πως δεν καταφέρνουν τίποτα, παρατάνε τον Γκάλη με αποτέλεσμα λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη του ελληνικού πρωταθλήματος να ενδιαφερθεί και ο Ολυμπιακός για την απόκτηση του, αλλά όπως και οι «πράσινοι», χωρίς επιτυχία.

Τότε φτάνει και η σειρά του Άρη. Ο γενικός γραμματέας της ΑΕΚ, Νίκος Βρεττάκος διαβάζει το όνομα του Γκάλη σε ένα ιταλικό περιοδικό και μιλάει -σχετικά μ’ αυτόν- με τον τότε πρόεδρο του Άρη, Μενέλαο Χατζηγεωργίου. Αυτός στην συνέχεια εισηγείται την απόκτηση του στο διοικητικό συμβούλιο της ομάδας και μετά από ψηφοφορία (6-5 υπέρ της απόκτησης του) αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις. Όμως στην αρχή και αυτές δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα μέχρι την στιγμή που δυο παράγοντες του Άρη, οι Αλέκος Μιχαηλίδης και ο έφορος της ομάδος, Γιώργος Τσιλιγγαρίδης αποφασίζουν να ενεργήσουν διαφορετικά. Παίρνουν το αεροπλάνο για Νιου Τζέρσεϊ με σκοπό να πείσουν τον Γκάλη να έρθει. Εφοδιασμένοι με πλαστά χαρτιά (αφού τα πραγματικά είχαν καεί μαζί με την εκκλησία και για να βγουν νέα έπρεπε να τα υπογράψει ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Σπυρίδων) που αποδεικνύουν την ελληνικότητα του Γκάλη και με 10.000 δολάρια που μάζεψαν με βοήθειες από οικογενειακούς φίλους φτάνουν στο σπίτι του Γκάλη και καταφέρνουν να πείσουν πρώτα τους γονείς του και στην συνέχεια και τον ίδιο.

Ο Γκάλης δέχθηκε την πρόταση του Άρη, αν και μικρότερη από αυτή των δύο αιωνίων. Ο παίκτης θα λάμβανε 46.000 δραχμές, ένα σπίτι και αμάξι για τις μετακινήσεις. Στο μυαλό του είχε ότι θα καθόταν στην Ελλάδα 1-2 χρόνια προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά τους γονείς του και ειδικά την -δυστυχώς από τότε- κατάκοιτη μητέρα του.

Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1979 ο Νίκος Γκάλης υπογράφει στον Άρη και στις 31 Οκτωβρίου του ίδιου έτους παρακολουθεί τη νέα του ομάδα να κερδίζει το μεγαθήριο της Ευρώπης Μακάμπι Τελ Αβίβ με 104-103 σε ένα δραματικό παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση.

Οι φίλαθλοι και οι δημοσιογράφοι περίμεναν στην γωνία για να κατακρίνουν το νέο μεταγραφικό απόκτημα των «κιτρίνων». Οι ειρωνείες και τα σχόλια άρχισαν από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα. Όλοι περίμεναν να δουν έναν μπασκετμπολίστα ύψους 1.91 μ. αλλά διαπίστωσαν πως ήταν κομματάκι πιο κοντός (1.83 μ.). Κάποιοι έλεγαν πως «μάζεψε στο πλύσιμο» και άλλοι πως «μπήκε στο ταξίδι». Όμως ο «πατριάρχης» του θεσσαλονικιώτικου μπάσκετ, Ανέστης Πεταλίδης που είχε ήδη δει τον Γκάλη να διασύρει στην προπόνηση τον «μετρ» της άμυνας Βαγγέλη Αλεξανδρή, δήλωσε «προσέξτε γιατί αύριο θα γλύφετε εδώ που σήμερα φτύνετε γιατί αυτός θα αποδείξει ότι ο ένας μπορεί και κερδίζει τους πέντε».

Στο ντεμπούτο του, ο Γκάλης μπορεί να έβαλε 30 πόντους κι ο Άρης να κέρδισε τον Ηρακλή αλλά ο «Νικ» δεν είχε καλά ποσοστά και έχανε τα πιο απίστευτα λέι-απ. Ο Γκάλης μετά το παιχνίδι, προβαίνει σε μια δήλωση που θα αποδειχθεί προφητική: «Οι φίλαθλοι ας κάνουν λίγο υπομονή και δεν θα τους απογοητεύσω ποτέ».

Αν σκεφτούμε την συνέχεια του βγήκε κάτι παραπάνω από αληθινός αλλά εκείνη η ημέρα ήταν για το ελληνικό μπάσκετ ότι και το βήμα στην σελήνη, του Νιλ Άρμστρονγκ για την ανθρωπότητα.

πηγή:sport-fm.gr